Шпаргалка по "Истории Беларусии"

32 Билет

Усё XVII ст. было запоўнена антыфеадальнай і нацыянальна-вызваленчай  барацьбой народных мас, якая праяўлялася  ў розных формах. Аднак яна была патоплена ў крыві. У Беларусі раслі сімпатыі да рускага народа, імкненне да ўз'яднання з Расіяй.Ва умовах панавання рэакцыі, рэлігійнай ідэалогіі бела-рускі народ змог захаваць сябе, сваю культуру I мову. 3 канца XVI ст. у беларускай літаратуры ўзнікаюць розныя жанры: гісторыка-мемуарны, палемічны і сатырычны. 3 канца XVI ст. з мэтай акаталічвання народных мас Беларусі адкрываюцца езуіцкія калегіі ў радзе гарадоў — Оршы, Полацку, Віцебску, Гродна, Пін-ску і інш. У езуіцкіх школах-калегіумах навучаліся толькі хлопчы-кі з сем'яў шляхты і багатых гараджан. Навучанне ў іх вялося на лацінскай мове і было пранікнута багаслоўем. У некаторых гарадах Беларусі — Брэсце, Магілёве, Мінску і інш.— дзейнічалі брацкія шк.олы і друкарні. Яны з'яўляліся важнай апорай у барацьбе супраць акаталічвання і паланізацыі народных мас. На рубяжы XVI—XVII стст. у Беларусі ўзнікае школьны тэатр. Ен прыйшоў сюды з Польшчы. У архітэктуры Беларусі гэтага перыяду пераважае стыль барока. Беларускі жывапіс XVII ст. уяўляў сабой самабытную і ары-гінальную з'яву сусветнага мастацтва. Ен захоўваў і развіваў рысы ўсходнеславянскага жывапісу і ўзбагачаўся дасягненнямі заходнееўрапейскага.У канцы XVI — пачатку XVII ст. у выяўленчым мастацтве Беларусі фарміруецца самастойны жанр партрэта. Партрэт выконваўся ў стылі рэнесансу і барока..Супраць уніі і ваяўнічага каталіцызму выступіў Афанасій Філіповіч. Ен актыўна змагаўся за ўз'яднанне Беларусі з Расіяй. За падтрымку нацыянальна-вызваленчага руху пад кіраўніцтвам Багдана Хмяльніцкага А. Філіповіч па загаду польскага караля быў пакараны смерцю. Выдатным прадстаўніком перадавой грамадска-палітычнай думкі таго часу быў А'. Лышчынскі. Ен нарадзіўся 4 сакавіка 1634 г.Лышчынскі зрабіў спробу растлумачыць паходжанне рэлігіі з гістарычнага пункту гледжання. Судзілі яго ў Варшаве. Судовы працэс цягнуўся некалькі тыдняў. Лышчынскі быў прыгавораны да пакарання смерцю, яго абезгаловілі, труп спалілі на вогнішчы.

У XVIII ст. умовы  для развіцця беларускай культуры яшчэ больш пагоршыліся. Афіцыйнымі мовамі ў Рэчы Паспалітай сталі польская і лацінская. Знішчаліся кнігі на беларускай мове, разбураліся помнікі  бела-рускай культуры. ў 40-х гг. былі перабудаваны школы аднаго з манаскіх ордэнаў. У праграму школ былі уключаны новыя прадметы: матэматыка, фізіка, гісторыя Полыпчы і ўсгагульная гісторыя, польская мова. У пачатку 70-х гг. XVIII ст. у Рэчы Паспалітай уводзіцца новая сістэма адукацыі. Ствараюцца сярэднія школы, заканчэнне якіх давала права на паступленне ў вышэйшыя навучальныя ўстановы. У ходзе рэформы школа перадавалася з рук царквы ў рукі дзяржавы, уводзілася адзіная праграма і адзіныя надручнікі. Разві-ваюцца антыпрыгонніцкая песенная лірыка, гістарычны эпас. У беларускай літаратуры першай трэці XVIII ст. пануючым напрамкам застаецца барока. Пачынаецца фарміраванне класіцы.зму і сентыменталізму. У творах беларускай драматургіі галоўным героем выступае селянін.У XVIII ст. у грамадска-палітычнай думцы Беларусі працягваў развівацца напрамак, накіра-ваны супраць нацыянальнага прыгнёту, за ўз'яднанне Беларусі з Расіяй.3 вялікай цікавасцю чыталіся ў Беларусі творы рускіх і поль-скіх асветнікаў. Па свайму зместу асветніцкая думка Беларусі была анты-феадальнай, буржуазнай. Ідэі асветніцтва аказалі вялікі ўплыў на развіццё беларускай мастацкай культуры.У XVIII ст. працягвае развівацца лялечны народны тэатр батлейка, а таксама школьны тэатр. Значнае распаўсюджванне атрымліваюць прыгонніцкія тэатры князёў Радзівілаў у Нясвіжы і Слуцку, князя Агінскага ў Слоніме. Балет гродзенскага і слонімскага прыгонных тэатраў адыграў вялікую ролю ў стварэнні варшаўскага балета. Ярка праявіўся талент беларускага народа ў прыкладным мастацтве — ткацтве слуцкіх паясоу.Значным архітэктурным збудаваннем таго часу з'явіўся сабор Пятра і Паўла ў Віцебску, які быў пабудаваны ў другой палавіне XVIIIстагодзя.