Салықтың экономикалық мәні мен міндеті

      1) теңгелік несие бойынша –  орталық банктің қайта қаржыландуры

ставкасы  мен өндірістік өнімдердің бағалар  динамикасына байланысты инфляция қарқынынан шығарылады;

      2) валюталық несие бойынша –  елдегі валюталық инфляциямен  қоса,

жылына 20%-тік валюталық несие тұрғысында.

Бұл салалардың айырмасы инфляциялық салықты береді,  ал олардың қатынасы инфляция салықтық коэффицент болады. Мұндай коэффицент динамикасы  айқын салықтық ауыртпалықтардың өсуі немесе төмендеуі туралы айтуға мүмкіндік береді. Бұл қорытынды экономиканы мемлекеттін таңдауға көмектеседі.

      Жоғарыда  айтылғандарды қорытындылай келе келесілерді  айтуға болады. Біріншіден: салықтық реттеу, салық салу – ол біріккен экономикалық мүдделердің қайшылығы болғандықтан, өте қиын іс-әрекет. Ол мемлекеттік реттеудің құрамдас бөлігі ретінде ең алдымен бюджеттік – салық шаруашылық аясында мемлекеттің мүддесін қорғау керек. Олар қоғамлық қажеттіліктерді қаржылық жабу мен қатамасыз етуі керек. Салықтық реттеудің нәтижелік мақсаты – қоғамдық корпоративтік және жеке эконоимкалық мүдделерді теңестіру.

      Екінші  қорытынды. Салықтық реттеудің ең тиімді әдісі инвестициялық преференциялар деп танылған.

      Үшінші  қорытынды. Экономикалық тоқырау нәтижесінен  бюджеттік баланстылығын құру мақсатында салық салу базасын кеңейту, салық  ставкасын өсіру, жеңілдіктерді азайту, төлеушілердің санын көбейту шаралары салықтық реттеу жүйесіне қатысы жоқ шаралар болып табылады.

      Төртінші  қортынды. Салықтық реттеудің репрессивті  шараларын қолдану – жағымсыз және ол экономикалық және саяси қайта  құруға бағытталған елдерде ғана болуы керек.        

   

   2.3 Қазақстан Республикасының салық  түрлері. 

  Қазақстан Республикасының салықтары екі түрге бөлінеді. Олар: жергілікті және мемлекеттік. Салықтар: жанама салығы, корпорациялық табыс салығы, жеке табыс салығы, жер қойнауын пайдаланушылардың салықтары мен арнаулы төлемдері, әлеуметтік салық, меншікке салынатын салық, жер салығы, мүлікке салынатын салықтар,.   

     Жанама салықтар – жоғарыда атап өткеніміздей, бағаға немесе тарифке үстеме түрінде белгіленген салықтар, олар салық төлеушінің табыстарына немесе мүлкіне тікелей байланысты емес. Жанама салықтар мемлекттің фискалды мүдделерін білдіреді. Оларды саналы пайдалану баға белгілеу процесіне оңтайлы ықпал жасауы және тұтыну құрылымына әсер етуі мүмкін.

   Жанама  салықтың ішіндегі ең маңыздысы 1992 жылы енгізілген қосылған құнға салынатын салық - ҚҚС  болып табылады. Салық төлеуші мемлекетке оны төлеу нәтижесінде шеккен шығысының орнын бағаны көтеру жолымен толықтырады және салықты төлеуді сатып алушыға аударады. Салық салу объектісі материалдық шығындарсыз өндірілген өнім болып саналатын қосылған құн болып табылады: қосылған өнімге кешенді шығыстар, мысалы, жарнамаға жұмсалатын және басқа бірқатар шығындар қамтылуы мүмкін. ҚҚС дүние жүзінің 40-тан астам елдерінде, соның ішінде Еуропа экономикалық одағының 17 елінде пайдаланылады. ҚҚС қазіргі кезде Қазақстан Республикасының бюджет кірістерінің аса маңызды көздерінің бірі болып саналады. 2001 жылы мемлекеттік бюджет кірістерінің жалпы сомасына бұл төлемнің үлес салмағы 21,8 пайызын құрады.

   Салық және бюджетке төленетін басқа да міндетті төлемдер туралы Қазақстан  Республикасының кодексі (Салық кодексі) бойынша қосылған құнға салынатын салық деп тауарларды (жұмыстарды, қызметтер көрсетуді) өндіру және лоардың айналасы процесінде қосылған, оларды өткізу бойынша салық салынатын айналым құнның бір бөлігін бюджетке аударуды, сондай-ақ Қазақстан Республикасының аумағындағы тауарлар импорты кезіндегі аударымды айтады. Қазақстан Республикасының кеден заңнамасына сәйкес мағлұмдамануға тиісті, Қазақстан аумағына әкелінетін немесе әкелінген тауарлар қосылған құн салығынан босатылғандарын қоспағанда салық салынатын импорт болып табылады. Салық салынатын импорт мөлшеріне кеден заңнамасына сәйкес белгіленген импортталатын тауардың кедендік құны, сондай-ақ қосылған құнға салынатын салықты қоспағанда, Қазақстан Республикасына тауарлар импорты кезінде салық және бюджетке төленетін басқа да міндетті төлемдер сомалары қосылады.

   Корпорациялық табыс салығы бюджет түсімдерінде едәуір орын алады.(23,2%) Бұл салықты Ұлттық банк пен мемлекттік мекемелерді қоспағанда  Қазақстан Республикасы резидент-заңды тұлғалары, сондай-ақ Қазақстанда қызметін тұрақты мекеме арқылы жүзеге асыратын немесе республикадағы көздерден табыс алатын бейрезидент-заңды тұлғалар төлейді.

   Корпорациялық табыс салығын салу механизмі  заңды тұлғалар салықты есептеу, төлеу тәртібін, алу шарттарын, жеңілдіктер мен санкйияларды, төлеу уақытын айқындайды. Салық салынатын табыс, төлем көзінен салық салынатын табыс және Қазақстан Республикасында қызметін тұрақты мекеме арқылы жүзеге асыратын бейрезидент-заңды тұлғаның таза табысы корпорациялық табыс салығы салынатын объектілер болып табылады.

   Резидент-заңды  тұлғаның жиынтық жылдық табысы салық  кезеңі ішінде Қазақстан Республикасы мен одан тыс жерлерден алынуға  тиіс табымтардан тұрады. Қазақстан  Республикасында қызметін тұрақты  мекеме арқылы жүзеге асыратын бейрезидент-заңды тұлғаның жылдық жиынтық табысы салық заңнамасына сәйкес анықталады, оған тұрақты мекеменің қызметіне байланысты табыстардың барлық түрлері жатады.

   Жеке  табыс салығы. Бұл төлем бойынша қаражаттардың түсімі (2001 жылға дейін – жеке тұлғалардан алынатын табыс салығы) барлық салық төлемдерінің 9% алады.

   Салық салу объектілері бар жеке тұлғалар жеке табыс салығын төлеушілер болып  есептеледі. Салық салу объектісі  төлем көзінен салынбайтын табыстар болып табылады.

   Салық агенттері жеке табыс салығын есептеу мен ұстап қалуды төлем көзінен салық салынатын табыс төленетін күннен кешіктірмей жүргізедіі. Олар салық төлеушілердің тұрған жері бойынша есепті айдың табысын төлеудің соңғы күнінен кейінгі бес жұмыс күні ішінде жүзеге асырады.

   Қазақстан Республикасының щегінен тыс  жерлерде төленген жеке табыс салығының  сомасы белгіленген тәртіппен Қазақстанда  салық төлеу кезінде есепке жатқызылады.

   Жерқойнауын пайдаланушылардың  салықтары мен  арнаулы төлемдері. Қазақстан Республикасының салық жүйесінде табиғи ресурстарды, пайдалы қазбаларды, жер қойнауын пайдалануға байланысты бірқатар төлемдер бар, оларды шартты түрде салықтық сипаты бар табиғи ресурстар үшін төленетін төлемдер ретінде бір топқа біріктіруге болады. Оларға үстеме пайдаға салынатын салық, жер қойнауын пайдаланушылардйң арнаулы төлемдері, су үшін төленетін төлем, орманды пайдаланғаны үшін төлем (орман табысы) және басқалары жатады. Аталған төлемдер негізінен ренталық сипатта болады, өйткені олардың пайда болуы мен мөлшерлемелерінің шамасы шығарылатын және шаруашылық қызметте пайдаланылатын материалды, шикізатты, минералды ресурстарды алу, тұтыну, олардың сапасы табиғат факторларымен байланысты болады.

   Техногендік минералды құралымдардан пайдалы  қазбалар алуды қоса, Қазақстан Республикасыда жер қойнауын пайдалану жөніндегі операцияларды жүзеге асыратын заңды және жеке тұлғалар жер қойнауын пайдаланушылардың үстеме пайдаға салынатын салығы мен арнаулы төлемдерді төлеушілер болып табылады.

   Жер қойнауын пайдаланушы үшін белгіленген салық режімі тек қана Қазақстан Республикасының Үкіметі белгілеген тәртіппен жер қойнауын пайдалануға жасалатын келісімшартта айқындалады.

   Әлеуметтік  салық – мемлекетке алынатын салықтардың бірі. Ол 1999 жылдан бері бұған дейін қолданылып келген әлеуметтік қорларға: зейнетақы, мемлекеттік әлеументтік сақтандыру, міндетті медициналық сақтандыру, халықты жұмыспен қамту қорларына аударылатын сақтық жарналары аударымдарының орнына енгізлген. Аударымдардың жиынтық мөлшерлемесі еңбекке ақы төлеу қорның 28% мөлшерінде белгіленді, ал төленетін жарналардың сомасы өндіріс шығындарына жатқызылды.

   Әлеуметтік  салықтан түсетін түсімдер мемлекеттік  бюджетке 17% алады.

   Қазақстан республикасының резидент-заңды  тұлғалары шетелдік заңды тұлғалардың  филиалдары мен өкілдіктері, сондай-ақ Қазақстанда қызметін тұрақты мекемелер арқылы жүзеге асыратын бейрезиденттер, жеке кәсіпкерлер, жеке нотариустар, адвокаттар әлеуметтік салық төлеушілер болып табылады.

   Жұмыс беруші төлейтін ақшалай немесе заттай нысандағы кез келген табыстар нысанындағы оның қызметкерлерге төлейтін шығыстары резидент-заңды тұлғалар, сондай-ақ Қазақстанда қызметін тұрақты мекемелер арқылы жүзеге асыратын бейрезиденттер, заңды тұлғаның құрылымдық бөлімшелері үшін әлеуметтік салық салу объектісі, ал жеке кәсіпкелер, жеке нотариустар, адвокаттар үшін олардың өздерін қоса алғанда, қызметкерлер саны бұл салық салудың объектісі болып табылады.

   Меншікке  салынатын салықтар нарықтық экономика жағдайында мемлекет иелігінен алу үшін және жекешелендіру процесінің дамуына қарай меншік қатынастарындағы нақтылы өзгерістермен байланысты едәуір орын алады. Меншікке салынатын салықтарға жер салығы, мүлікке салынатын салық, көлік құралдарын салынатын салық жатады. Меншікке салынатын салықтар негізінен жергілікті бюджеттерге есептеледі.

   Салықтардың мөлшерлемелері меншіктің таьыстылығы  бойынша емес, сыртқы нышандар –  меншіктің мөлшерлері бойынша белгіленетіндіктен физкалдық мақсаттан басқа бұл  салықтардың меншікті прайдаланудың  тиімділігін көтермелеу мақсаты  бар.

   Мнешікке  салынатын салықтар қоғам алдындағы салықтыұ жауаптылықты біркелкі етіп, бөлуге мүмкіндік береді. Мұның әсіресе жер салығына, мүлікке салынатын салыққа қатысы бар.

   Жер салығы 1992 жылы енгізілді. Жерге салынатын салықты енгізу мынандай мақсаттарды көздейді: экономикалық әдістермен жерді ұтымды пайдалану және жерге орналастыру, жердің құнарлығын арттыру, оны қорғау жөніндегі шараларды жүргізу үшін, сонымен бірге аумақтың әлеуметтік-мәдени дамуы үшін бюджет кірістерін қалыптастыру. Жер салығын төлеу барлық жер иелері, жер пайдаланушылар, соның ішінде жалгерлер мен жер иелері үшін міндетті болады. Жер салығын анықтау үшін жер учаскесінің аланы салық базасы болып табылады. Салық әрбір жер учаскесі бойынша жеке салық  базасына тиісті салық мөлшерлемесін қолдану жолымен есептеледі. Қорғаныс қажеті үшін берілген жерлерге салынатын салықты алу тәртібін Үкімет белгілейді. Бюджетке жер салығы жер учаскесінің орналасқан жері бойынша төленеді.

   Мүлікке салынатын салықтар тура нақтылы салыққа жатады, оның мөлшері мүліктің табыстылығына емес, төлеушілер мүлкінің құнына байланысты болады. Салық мүлік иелеріне оны тиімді иеленуге түрткі болады.

   Қазақстан Республикасының аумағында меншік, шаруашылық жүргізу немесе оралымды басқару құқығында салық объектісі  бар заңды тұлғалар мен меншік құқығында салық салу объектісі бар жеке кәсіпкерлер заңды тұлғалардың және жеке кәсіпкерлердің мүліктеріне салынатын салықты төлеушілер болып табылады. Заңды тұлғаның шешімі бойынша оның құрлымдық бөлімшелері салық төлеушілер ретінде қарастырылады.

   Мүлікке салынатын салықты төлеудің көзі табыстың мүлікті пайдаланудың нәтижесі болып табылатындығына немесе өзге де әдістермен  алынатындығына  қарамастан олардың табысы болып есептеледі.   

        
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Пайдаланылған    әдебиеттер 

  1. «Бухгалтер бюллетені» журнал №48, 2004 жыл;  №1 2005 жыл

  2. «Государственный  бюджет» К.Ильясов. 

  3. «Заң  және заман»  №4, 2000 жыл

  4. Қазақстан  Республикасы Парламентінің жаршысы  11-12 Астана-2001

  5. Қазақстан  Республикасының азаматтық заңдары     

  6. «Қазақстан Республикасының Кодексі (салық кодексі),маусым 2001 жыл.

(1999жылғы   №492-1 заңдарына сәйкес енгізілген  өзгертулерімен

 және  толықтыруларымен бірге).

  7. «Қаржы - қаражат» - журналы 1999ж.№5,3-бет; 1999ж. №5, 31-бет;

  2001ж.   №4, 32-бет

  8. «Статистикалық бюллетень» №11 қараша – 2004 жыл

  9. «Финансы»  Н.В.Миляков

10. Финансы,  денежное обращение и кредит// под ред. д.э.н.Н.Ф.Самсонова

  Москва-2001

11. «Нарықтың экономика негіздері» Б.Жүнісов

12. Нологовая  политика РК и социальная защита  населения // Саясат-2003,

       № 9.