Автор работы: Пользователь скрыл имя, 10 Мая 2012 в 00:13, курсовая работа
Осылайша 1822 жылы орыстың ірі заңгері әрі мемлекет қайраткері , Сібір генерал–губернаторы М.М. Сперанский мен Орынбор генерал- губернаторы Г.К.Эссенмен бірге жарғыны дайындауға кіріскен болатын . Бұл қазақтарды басқарудағы ең маңызды заңдардың бірі болып саналады . Патшалық Ресей саясаты тұтас хандықты бөлшектеп басқаруға бағытталды .
I.Кіріспе.......................................................................................................................................... 4
II .Негізгі бөлім
I тарау . Кіші жүз және Орта жүз қазақтарын басқарудың әкішілік басқарудың жаңа жүйесінің жасалуы
1.1.1822 жылғы « Сібір қырғыздары туралы Жарлықтың» мазмұны мен іске асырылуы........................................................................................................................................7
1.2.Хандық билікпен сот жүйесіндегі өзгерістер....................................................................15
II тарау .1824жылғы « Орынбор қырғыздары туралы Жарлықтың» жүзеге асырылуы
2.1. Кіші жүздегі жер мәселесі мен басқарудағы өзгерістер……………..........................18
2.2. Кіші жүзде хандық биліктің жойылуы.............................................................................20
III. Қорытынды....................................................................................................................... .. 24
IV.Сілтемелер...............................................................................................................................25
V.Пайдаланған әдебиеттер.........................................................................................................26
Сперанскийдің қазақ халқын Сібірдегі халықтарға ( бурят , тунгус, якут , остяк т.т.б.) теңеуі дұрыс емес . Себебі , географиялық орналасу территориялары бойынша , сібірдегі ұсақ халықтардың өзіне тән халық шаруашылығы , саяси құрылысы және әдет–ғұрыптары болған еді . Ал қазақтардың бұл халықтармен айырмашылығы , әрине жер мен көктей өзіндік ерекшеліктері болды . Сондай-ақ , қазақтар Жарғыдағы кіріспеде айтылғандай тек қана «көшпенді » әрі « бұратана» болған жоқ . Шығыс Дешті қыпшақ өлкесіне және ондағы үйір–үйір жылқы , тобын түйе , қой мен сиырға бай ата-бабаларымыздың дәстүрлі шаруашылық түріне сай көшпелі ғұмыр кешкені рас (5).
Арқа даласындағы сыртқы округтар құрылысы « Жарғыдағы» , « Бөліну» атты бірінші бөлімінде айтылды . Округтар 15-20, болыстар 10-12 ауылдан, ауыл 50-ден 70-ке дейінгі үйлерден тұрды . Патша өкіметі біртұтас хандықты осылайша бөлшектеп қазақ мемлекетіне сатылы , басшылығы мол бюрократиялық орыстық басқару жүйесін зорлықпен енгізді . Әрбір құрылған округтер территориясы шектеулі болғандықтан халық еркін көшіп-қонып тұра алмады .
Жарғының келесі бөлімі « Басақарма» деп аталады . Ол үш бөлімге бөлінген : 1. Басқарма құралы ; 2. Сайлау тәртібі ; 3. Шен сыныбы .
Округтық басқарма төрағасы–аға сұлтан тек ақсүйектерден тағаайындалу керек деп айтылды . оның қарамағына алқалық қазылар ретінде екі құрметті қазақ пен екі орыс тағайындалуы тиіс деп көрсетілді .
Сперанский округ басындағы аға сұлтандық лауазымды қазақтың беделді тобына бөлінгенімен шын мәнінде мұндағы бүкіл саяси билікті орыстардың қолында қалдырды . Аға сұлтан басқаратын округтік приказдың басқарма құрамы төмендегідей болды : Ауылды басқару–старшынның қолына берілетін болды , ол болысты – сұлтан басқарып, бұл ауыл мен болыстардағы барлық сот істерінде төрелік айту билердің билігіне қалдырылатын болып шешілді . Округтік приказ құрылып , оны басқарушы аға сұлтанды сайлауды тек болыстардың құқығына бөлді .
Мұндай бюрократиялық апарат қазақ қоғамының табиғи дамуына тежеу салды . Патшалық Ресей үшін тұтас хандықты жойып , оны осылайша бөлшектеп басқару әлдеқайда тиімді бөлді .
Ел арасындағы болмашы істерді шешуге аға сұлтан өзі тікелей қатысса , ал саяси маңызы бар істерді приказ талқылайтын болды (6).
Жарғының үшінші бөлімі–« Полициялық міндет» деп аталды және ол екі бөлімшеден құралды . Бірінші бөлімше дуандық басқарма бойынша қарастырылған . Ел тыныштығын өз қол астындағы адамдардың жағдайын жақсарту аға сұлтанның құзырына берілді .
Аға сұлтанның өкіметілігін мықтап тұрып тежеген приказ міндеті мынадай болатын болды:
1. Бұйрық халықты жаппай апаттан сақтауға ондай жағдайға тап болса , қажетті көмек көрсетуге ;
2. Ағарту ісінің еңбектің және шаруашылықтың тиімділігі жөнінде қолдану ;
3. Тонау , барымта және үкіметке бағынбаушылықты алдын–алу ;
4. Заң тәртібін бұзушылыққа жол бермеу ;
5. Заң бұзушылар қамауға алынсын , ал егер бүкіл болыс болып көтерілген жағдай туа қалса болыс басшысына хабарласып , соның бұйрығымен әрекет етіп қарулы қақтығысқа дайын болсын делінген .
Бүкіл қылмыстық істер дәстүр бойынша билер кеңесінің шешімімен жазалық әділ түрлері қолданылатын еді (7).
Аталған тараудың шекаралық және желіге жақын дуандар жөнінде арнаулы бөлімдері болды , алғашқы бөлімде орыс әкімшілігінің қазақ жерінде өз үстемдігін жүргізе бастау әрекеттері сөз етілді . Шекарадағы жерлер облыс басшылығының үкімімен өз шама шарқынша белгіленіп , қазақтардың белгіленген жерден әрі қарай көшіп қонуына үзілді-кесілді тиым салынды .
Қазақ жерлері барған сайын тарылып , жергілікті халықтың басты байлығы –жері өрескел түрде орыстар меншігіне айнала бастады .
Жарғының « Болыстық басқарама» деп аталатын екінші бөлімі сұлтандар туралы баптармен ашылады . Болыс сұлтаны бүкіл болыс жұртының қолдануымен сайланады . Оны болыс бастығы бекітеді . Болыс сұлтаны өз қалауымен яғни өз жақын туысы немесе өз ұлын бірдей көмекші етіп алуға құқылы болды . Аға сұлтандардың билігі мұрагерлік жолмен жалғаспайды . Болыс сұлтандардың соңында мұрагері болмай қалған жағдайда халықтың көпшілік дауысымен өзге сұлтан тағайындалатын болды .
Болыс сұлтандары он екі кластық шеніндегі шенушілік болып есептелінді . Олар дуандық бұйрыққа тікелей тәуелді болды . Сондықтан , соттау ісі мен жазалау үкімін шығаруда ешқандай құқы болған жоқ . Бір сөзбен айтқанда бұл істерде патша әкімшілгі сұлтандарды өзінің шабарман қолшоқпарына айналдыруды мақсат тұтқаны көрініп тұр . Жарғыда сұлтандар округтық приказға ел ішіндегі дау-жанжалды дер кезінде жеткізіп тұруға және приказдан әскери көмек сұрауға міндетті деп жазылды . Басқаша айтқанда , кейбір сұлтандар шынында патшалық әкімшіліктің «көзі» мен « құлағы» іспетпес еді .
Шаруашлық паказы атты –төртінш тарау үш бөлімшеден тұрады :
1. Қаржы бекіту ;
2. Шығын және есеп беру тәртібі ;
3. Мекеме құрылысы .
Болыстардағы істер үшін , дуандық бұйрық кеңсе қаржысын тағайындайды . «Жарғыда» кедейлерге көмек беру , аурулар үшін оқу құралдары үшін қаржы бөлінсін делінді . Қазақ даласындағы құрылыс үшін де бір мезгілде қаржы бөлу туралы айтылды . « Жарғыдағы» ақша қаражатының бүкіл қозғалысын бақылап отыру бұйрықтың жанынан әдеттегі тәртіппен тігінді журнал арқылы кітап жүргізу шешілді . Сұлтандар мен страшындар қазына қажетіне жұмсалған қаржы жөнінде жай ғана есеп береді . Соманы баулы кітапқа жазу тәртібі есеп берудің жалпы ережелерімен іске асырылады делінді .
Ф-ОБ-001/035
Үшінші бөлімшеде мекеме құрылыстары жөнінде айтылды . Дуандық бұйрық мүшелері кеңсе шенеуліктері мен тілмәш аудармашыларға арнайы үй салынуы керек делінді . Сондай-ақ 150-200 адамдық ауруханалар да салунуы көзделді . Мұның бәрін іс жүзіне асыру облыс бастығының құзырында болды . Жарғыда белгіленген мекеме құрылыстары үшін қаржы бөлінбеді . Қаржы бөлінген жағдайда да ол қазақтардың отаршылыққа қарсы көтерілістерін басып тастауға бағытталған әскери күш жасағына жұмсалып жатты . Жарғыда заттай салық жинау да жазылды . Әрбір округке жаңа заңдылық енгізілгеннен бастап , мұндағы халық алғашқы бес жылда барлық салық түрінен босатылады деп басталды . Патшалықты ерекше қызықтырған елден мал салығын жинау мәселесі еді . Салықтың түтін салығы , жөндеу салығы , баж салығы , жылдық ясак салығы түр-түрлері енгізілді .
Әрі қарай аурухана , мектеп құрылыстары үшін мұнда бұл жылдары қазақтар өз еріктерімен заттай , малдай , ақшалай көмек көрсетеміз десе , әкелінген заттар қабылданады делінген . Егер мал басымен жиналған болса , оның керегінше сол жерде пайдаланып , ал қалғаны ақшаға өткізілетің етілді . Бес жылдық мерзім аяқталған соң , жыл сайын жүз бас малдан біреуі салық ретінде жиналады деп , тонаушылық саясаттың бастамасы заңдастырылды . Салық ретінде түйе қажет етілмеді . Ал жылқы малымен казак поляктарын толық қамтамасыз көзделініп , « Жарғыда» облыстық басқарма әр жыл сайын қаншалықты деңгейде әскерге жылқы қажет екенін біліп отыру керек , сосын соншалықты жинау керек деп , ашықтан-ашық қарапайым халық меншігіне арсыздызпен қол сұқты . Салық жинау тәртібі болыстықтардан бастайтын болды . Мал жинау мезгілі– жаз айы болып белгіленіп , тіпті жиналатын малдың сапалылығына дейін ескерлді , яғни жылқы малы қолдануға жарамды болып , ал өзге мал түрлерінің ауру болып шықпауы қадағалансын делінді .
Ал жер мәселесіне байланысты « Жарғының» мына пунктеріне ерекше назар аударсақ:
172. Егіншілікпен айналасуға талап білдірген әрбір қазаққа адам басын он бес десятина жер бөлінсін.
173.Округтік приказ, бұл жерлердіңбостан-босқа қалып қалмауынқадағалап отырды.
174.Егер бес жыл ішінде бұл жерлерге ешқандай құрылыс салынбаса немесе егін егілмесе , онда жер тартып алынып , екінші біреуге берілуі керек.
175. Бұл жерді алуға ниет білдіргендер көп болса , онда билерден тұратын үш куәгердің көзінше жеребе салып , шешім қабылдау керек .
176.Бір рет көшіп-қонуға ниет білдірген жағдайда алынатын жерге осындай әдіс-тәсіл қолдануы керек.
177.Округ ішіндегі ешкімге арнайы бөлінбеген жерлер бос деп есептелінсін .
178.Сұлтандарға шаруашылық орынның үш пропорциясы , ал старшынға екі пропорция жер бөлінсін ,–деп талдай келе , нақ осы бес пункт патшалық үкіметтің қазақтардың жерге деген ұлттық меншігін ешқандай да мойындамағанын көрсетеді (6) .
Жарғының келесі тарауы медицина бөлігі , карантин, рухани және халық ағарту бөлімі , қамқорлық мекемелер орнату мәселелеріне арналған . « Медициналық бөлімінде» әрбір округке небәрі екі-ақ дәрігер бөлінген, ауруханалар салынған , ауруханаларға кедей қазақтар қоғамның есебінен ем қабылдай алады делінген . Медицина қызметкерлері қазақтар арасында оспа ауруына қарсы егу жүргізілуі керек және округ бойынша разъездерді аралап тұруы тиіс , деп көрсетілген еді . Алайда , бұл шаралардың бәрі де , әрине іс жүзіне аспай сөз жүзінде қалды .
« Карантин» малдың жұқпалы аурулардан алдын-алу секілді қауіпсіздену шаралары жөнінде сөз болды . Бекітілген заңдылық бойынша егер желі сыртындағы мал тобы ауруға шалдықса даланың ішкі аймағына хабарлау , ал егер бір округ ішінде мұндай жағдай туа қалса , онда келесі округтерге хабарлау арқылы сақтандыру көзделеді . Сөйтіп , қазақтарға қауіпті деген жайылым орнын өзгертуге хабар беретіндігі де осы баптарда арнайы ( 236-242)сөз болды .
« Рухани және халықтық ағарту бөлігі бойынша құрылым»–деген бөлімшеде, М .Сперанскийдің елді отарлаудың сорақы жолы–христиандандыру жайында айтылады (243). Қазақтардың барлығын христиан дініне енгізу керек деп ашықтан-ашық жазды . Христиан дінін ел арасында үгіттеп , олардың дінді қабылдауына барлық әрекеттер істеу керек ,–делінді . Христиандардың тағы бір әдісі , ол – кез келген округте жүзге жуық адам христиандырылған уақытта , облыс бастығы сол жерге шіркеу орнатып , шіркеу қызметшілерін , шырағдан шақыртуға тиіс болды . Бұлардың бәрі іс жүзінде асырылған еді. « Қайырымдылық мекеме » деп аталған бөлімшеде әрбір дуан бұйрығы барлық мүмкіндікпен халықтың жағдайының нашарлап кетпеуін қадағалап тұруға тиісті , ол үшін үй-жайсыз , тұрмысы ауыр адамдарды , қоғамдық мекемеоер аурухана , мектеп т.с.с. және тұрмысы жоғары қазақтарға жалшылыққа орналастырып , бір жағдайын жасауы керек деп қамқорсынды .
Тағы бір айта кететін мәселе қазақтарды өзге әлеуметтік топқа өткізу мәселесі көптеген салықтық жеңілдіктер негізінде іске асыру көзделді . Бас еркіндігі жоқ адамдар бұдан былай өзгелерге сатылмайтын , біреуге мұрагерлікке қалдырылмайтын
болды . басқаша айтқанда , « Жарғының» басты бірден-бір ерекшелігі , қазақта құлдықты жойды .
Жарғыны іске асыру « тәртібі» жарияланды . Бұл атау төрт бөлімнен құралған . Бірінші бөлімше : « Жалпы ереже», екінші тармақ « Жаңа тәртіпке» болыстарды қабылдау , үшінші « Жаңа құрылымның тәртіпке түспеген болыстарға көзқарас» , төртіншісі « Желінің жылжуы»деп аталды . Жарғыда бекітілген заңдылықтарды іске асыру үшін ең алдымен , бұл жөнінде халық арасына үндеу-үгіттеу жүргізу алға тартылды . Әрине , үндеуге « Жарғының» негізгі мақсаты ашық жарияланған жоқ . Халықты алдау « Орта жүз қазақтары Ресей үкіметінің Ерекше қамқорлығы мен қолдауына ие болды , деп жариялансын» деген секілді сипат алған болатын .
« Жарғыны»қабылдаған жағдайда , « Сібір қазақтарының өзге қазақтардың құқықтарынан айырмашылық болмайды » деп иландыруға тырысты . Бұл Орта жүз қазақтарының « Жарғыны » қабылдаттыру үшін ойластырыған бір саясатының көрінісі болатын (8).
1.2 .Хандық билік пен сот жүйесіндегі өзгерістер
1822 жылы « Сібір қырығздары туралы Жарғы» қабылдағаннан соң , қазақ даласына одан әрі өңдеп , көптеген қалалар мен бекіністер салынып , одан әрі құрылыс жұмыстары жүргізіле бастады . Казак гарнизондары біржола орнықты . Сөйтіп 1824 жылы көкшетау мен Қарқаралы , 1826 жылы Баянауыл , 1827 жылы Ақмола , Көкпекті , 1846 жылы Атбасар станцияларының іргесі қаланды . Жаңа аумақтарға қоныстану үшін бұрынғы әскери шеннен казактар және Орынбор , Саратов , Харьков губернияларынан шаруалар көшіп келді . Барлығы 4 мың адам . Ал , 1846 жылы әскер саны 30 мыңға дейін өскен .