Экскурсияның дайындық әдістемесі

Автор работы: Пользователь скрыл имя, 25 Апреля 2013 в 21:54, курсовая работа

Краткое описание

Курстық жұмыстың зерттеу нысаны. Бұл ғылыми бағыт экскурсия ісі тарихының дамуын, экскурсия дайындау мен өткізудің әдісін, экскурсияның педогогикалық және психологиялық негізін, экскурсия жұмысын ұйымдастырылуын оқытады. Табиғи экскурсия тақырыптық экскурсияға жатып, табиғатты жақсы көретіндер арасында өте талап етілетін әрі кең мәнге ие. Солардың арасында ең танымалы қиын рельефті аймақтарда, әсіресе экскурсиялық объект болып табылатын назар аударарлық тау қарғалары, сарқырамалар бар тау аймақтарында.Сонымен қатар саны азайып бара жатқан, мемлекеттің қорғауындағы жануарлар мен өсімдіктері бар табиғи парктер мен қорықтар арасындағы экскурсиялар да біршама сұранысқа ие. Мемлекеттік табиғи қорық қоры- қоршаған ортаның табиғи эталондар, реликтілері, ғылыми зерттеулерге, ағарту білім беру ісіне, туризмге және рекреацияға арналған объектілері ретінде экологиялық, ғылыми және мәдени жағынан ерекше құнды, мемлекеттік қорғауға алынған аумақтарының жиынтығы.

Содержимое работы - 1 файл

Табиғи қорықтарда саяхат жасаудың методикалық әдісі.docx

— 67.71 Кб (Скачать файл)

Биыл бұл өңіріңіздің өзгеше қызғалдағы сәуірдің он бесінен бастап, аздап-аздап қана ашылды. Жабағылы ауылының жоғарғы жағында. Шақпақбабаның  төменгі тұсынан тауға қарата қарағандағы қияларда. Күмісбастаудың Иірсу жақ иықтарында. Ақсу мен  Жабағылының бастапқы бойлықтарын барласаңыз, бірте-бірте, сәуірдің соңына, мамырдың басына таман, тіпті маусым мен шілдеде ашылатын алқызылдарды аңғарарсыз. Ақыры алқызылыңызды айтқаннан кейін арғы тарихын қозғаңқырап кетелікші. Қорыққа көктемде келіп көрсеңіз, Жаратқан иеміздің әуелден-ақ алқызылды Ақсу-Жабағылыңыздың маңдайына жазғанын сезінесіз. Еуропа елдерінің ерен ғалымдары сіздің Ақсу-Жабағылыңыздан алған. Қызғалдақ пен сарғалдақтың сұрыптарын ең көп өсіретін және күллі әлемге таратқан Голландияңыздың ботаниктері ше? Қызғалдақ пен сарғалдақтың тұқымын Тәңіртауыңыздың текті төрінен әкеткен. Бүгінде бүкіл дүние жүзінің өркениетті елдеріне “Грейг қызғалдағы” және “Кауфман қызғалдағы” деген аттармен белгілі қызғалдақтар – біздікі. Грейгіңізге де, Кауфманыңызға да рахмет! Ғылым жүзінде жазып, қазақтың тауынан қазып алғаны үшін. Сол кездегі салттары солай ғой. Кім алғаш ашса, ғылыми айналымға түсірсе, жаңа дүние соның есімін еншілеген. Әйтпесе, Ақсуыңыздың алқызылын, Жабағылыңыздың қып-қызылын Тәңіртауыңызға теліп атаса да, қазағыңызға еншілеп ныспыласа да, Алатау мен Қаратауды айтса да, болар еді-ау. Дейсіз-дағы. Әттең-ай, әттең! 1988 жылы Алматыдағы “Қайнар” баспасынан шыққан “Ақсу-Жабағылы” атты альбом-кітаптың авторлары айтқандай-ақ, төрткүл дүниеге түгел тараған қызғалдақ пен сарғалдақтың отаны – текті төріңіз. Алқызылдың алты түрі де алғаш осында пайда болғаны дәлелденген. Төртеуінен нешеме жүздеген сұрыптар өсірілген. Ақсу-Жабағылыдан апарылып, аудандастырылған Алқызыл аруыңыз – Грейг қызғалдағы 1877 жылы Голландияда биік бағаланып, дүр дипломмен марапатталған. Содан бері біздің қызғалдағымыздан 200-ден астам түр тараған.

Қызғалдақ пен сарғалдақ десе, алпауыт, алып мемлекеттер, шат-шадыман шаһарлар тұрғындарының, бүгінгі өркениетті, мәдениетті есептелер адамдардың ойларына бірден Еуропа елдері, оның ішінде Голландия  оралары аян. Ондайларға оян дей  алмайсыз. Ақсу-Жабағылыны айтып, тәптіштеп  түсіндірмекке мүмкіндігіңіз жоқ. АҚШ-тан, Жапониядан, Канададан, Германиядан, Италиядан, Австрия мен Швейцариядан, жаңағы Голландияңыздың өзінен арнайы келетіндер өркениетті мемлекеттерде  өсіп жатқан қызғалдақтар мен сарғалдақтардың  төркін төрі көркемниетті қазақ топырағы екеніне көз жеткізіп кетіп жатыр. Там-тұмдап жазылып та жүрген жағдайлар жоқ емес. Айтпақшы, осы сапарымызда ше, Ақсу-Жабағылы қорығының экологиялық ағарту және туризм бөлімін басқаратын Елмира Жұманова қарындасымыз қызықты бір хикаяны әңгімелеп берген. Жабағылы ауылында біраздан бері Ламерт Бис деген голланд жігіті тұрыпты. Келіншегі Елмира – қазақ қызы. Жабағылыда туған. Сағи Қаратаевтың қызы. Мәселенің мәнісі былай екен. Ламерт Голландиядан туристік сапармен келген. Ақсу-Жабағылының атақ-даңқын естіп. Сағи Қаратаевтың қора-қопсысы, мал фермасы, таудың табиғаты – бәр-бәрі Ламерт мырзаға тосын, қызықты көрінген. Қазақылау қалыптағы қора-қопсыны, табиғилық жақтары басымырақ тіршілікті қызықтап жүріп, ары-бері өтіп жүріп, Елмирамен танысқан. Ғашық боп қалған. Мінекиіңіз, енді екеуі Жабағылы ауылында тұрып жатыпты. Екі перзенттері бар. Голландиядағы құда-құдағилар жыл сайын келетін көрінеді. Сәкеңдердің де барыс-келістері жақсы. Біразырақ бұрын “Времяның” тележурналистері Ламерттен арнайы сұхбат алыпты. “Бис мырза, нелерді және кімдерді ерекше ұнатасыз?” дегендейін сауал берген. Күйеу бала: “Ақсу-Жабағылыдағы Грейг қызғалдағын және қазақтың Елмира деген қызын жақсы көремін”, – деп жауап беріпті. “Қызғалдақтың ең ерекше, қалың өсетін жері – Қойлыбайдың жайлауы. Ол – Жабағылы жотасының күнгейі, Кіші Қайыңдының қарсы жақ беткейі, – дейді Елмира Жұманова. – Төле би ауданы аумағы жағынан алсақ, Шуылдақ шатқалының тепсеңдері түгел тұнған сарғалдақ”.

Сарғалдақтың саршанақтары сәуір  сәулесімен нұрланады. Көктем күш алып келеді. Тү-у төбелерде, құзар шыңдарда сүрі қарыңыздың көбесі сөгіле қоймаған. Ақсуыңыздың арнасы арқырай аққан  ақшылтым судың арынынан асып-сасар  емес. Міз бақпайды. Қия-қияларда, жартыкештенген жартастардың ықтасындарында ақбүрген мен ақжусан бүр жарыпты. Жабағылы жақтың жел тимес жықпылдарында ақгүл бұта ағараңдайды. Шақпақбабаға қарата еңкейер еңістерде ақшуақ жусан желкілдеп үлгеріпті. Шық тұнған шырыш балалапты. Андыз жапырақтары қалқайып қарайтындай. Өзегі өсіп үлгермепті. Бір шаршы аршынның аумағында сасырыңыздың бірнеше түрі самсап тұрыпты. Ақсу-Жабағылы флорасының айрықшалықтарын белгілі ботаник ғалым Н.Х.Кармышева ханым кезінде кереметтей келістіре мәністеп, мазмұндап кеткен. Әрі ғылыми қызметкер, әрі директор болған. Жиырма жыл бойы. 1939-1959 жылдары. Ғылым үшін үлкен жаңалық ретінде танылған, тек текті төріңізде – Ақсу-Жабағылыда ғана өсетін өзгеше өсімдіктер түрін ашқан. Айналайын аршаңызды айрықшалап сипаттаған. Сонысы ұнайды. Арша. Ақсу-Жабағылының аршасы. Біз-дағы бұрынырақта арша туралы жазыңқырағанбыз. Тәңіртаудың төңірегінде, Алатау мен Қаратаудың түйісер тұстарында аршаңыздың алты түрі болған екен. Кейінгі үш жүз жылдың ішінде оның үш түрі мұқым-мүлде жойылып кеткен. Бүгінде қара арша, балғын арша және сауыр арша дейтін түрлері қалған. Аршаны алаш баласы, қазақ жұрты әулие ағаш санаған. Беталбаты балта шаппаған. Тек бесікке ғана, қобызға ғана, онда да абайлап қана, Табиғат-анамыздың таңдау-талғауымен ғана, меңзеуімен ғана мәністеп қиған. Он тоғызыншы ғасырдың басынан бастап аршаға алапат қырғын келген. Қарашекпенділер өздерінің таусылмас қара орманындай, қарағайындай қараған. Отындыққа қырыққан. Үй-жайларына, шошқа қораларына дейін шығындаған. Кендер мен кеніштер ашылса-дағы, аршаға сор боп жабысқан. Темір жолдың табанына тепкілеп тұрып төсеген. Солдаттарының гимнастеркаларын аршадан алынатын бояумен бояған… Жиырмасыншы ғасырыңыздың жиырмасыншы-отызыншы жылдарында отындыққа кесілген арша арбаға, тракторға, мәшинеге тиеліп әкетіліп жатқан. Қаратаудың Құлантау, Жыландытау, Пістелітау, Бозторғай мен Боралдай жағы, Машат шатқалы мен Арыс арналары аршадан осылайша айырылып қалған. Ақсу-Жабағылы қорығы құрылмағанда ше, аршаңыздың тағдыры не болар еді?! Шүкіршілік, қорық аумағының отыз пайызы – арша. Кармышева ханым: “Ғасырлар бойы жасайтын ғажайып арша алқаптары Қазақстан бойынша тек Ақсу-Жабағылы аумағында және Сайрамсу мен Сарыайғыр шатқалдарында ғана сақталып қалған”, – деп жазды. Ғалымдар баяғыдан-ақ баян етіп келеді. Небәрі бір ғана гектар арша алқабы күніне ауа арқылы тарайтын отыз кілә асылзат бөледі. Ол фитонцид деп аталады. Фитонцид ағыны жүрген жерде микроб болмайды. Осы отыз кіләңіз, яғни бір гектар арша алқабынан аңқитын асылзат алып қалаңызды залалсыздандыруға әбден-ақ жеткілікті екен. Ақсу-Жабағылының таңғажайып тауларында көшкін болдырмай, жарлауыттандырмай, жақсы сақтап келе жатқан да – арша. Ылғалды ықыласты түрде реттейтін де – арша. Маралыңыз аршаның арасында. Қоңыр аюыңыз бен қабаныңыз және борсығыңыз аршаның айналасында. Қасқырыңыз бен түлкіңіз аршаның ыршып түсер түйірлерін тістеріне басып тұшырқанар. Суырларыңызға дейін сусылдап келіп, аршаның түбінде аялдар. Биігіректегі арқарлар мен таутеке-тауешкілер аршаны кие тұтатынын білдіріп, белгілі бір мезгілдерде айнала-төңірегіне үйіріле еркелейді. Олардан да жоғарырақ жақты мекендеп, аса сирек көрінер қар барысының қалаулы аршалары алабөтен бөлекше болады. Айналайын аршаңыз Үлкен Ақсу, Кіші Ақсу, Жабағылы, Балдыберек және Балабалдыберек сияқты өзендерді, мыңдаған бастау-бұлақтар мен Айнакөл, Қызөлгенкөл сияқты жүздеген көл-көлшіктерді сақтауға септесіп келе жатыр. Ақсу-Жабағылы қорығының мұражайында төрт жүз жылға жуық уақыт жасаған аршаның кесіндісі сақтаулы тұр. Алты жүз, жеті жүз жыл жасаған аршалар аз емес. Мыңдаған жылдардан бері маңғаздана мұнартып көрінер керемет аршалар алыстан менмұндалайды. Оларға жетуіңіз қиын. Аршыл аршаның ақсөңке тартқан сүйектеріне дейін иірқобызданып, шиырлана шуақтанып жататынын қайтерсіз… Тәңіртаудың Ақсу-Жабағылы аймағындағы аршалы алқаптар Қазақстанның, Қырғызстанның, Өзбекстанның өз маңайындағы өңірлеріне, кенттері мен шаһарларына аңқыма асылзатын шашыратып тұрғаны анық. Батыс Тянь-Шаньның бұл бөлігіндегі бағзыдан келе жатқан бедер-бәдіздерді сөйлеткен сұңғыла ғалымдарыңыз осыдан 440-570 миллион жылдар бұрын Ақсу-Жабағылыңыздың аймағы теңіздің түбі болған деседі. Сұрғылт әктастардың құрамынан небір жануарлардың қалдықтары табылған. Кейіннен құрғақтанған қорықтың орнын екінші қайтара су басқан. Осыдан 350-400 миллион жылдай уақыт бұрын қолайлы, жылы климат орнаған. Ал 230-280 миллион жылдар ілгеріректе қылқанжапырақты ағаштар пайда бола бастапты. Жағрапиядан жақсырақ хабардар, табиғат тылсымдары турасында түсінігі бар кісілер одан бергісін біліңкірейді. Ата-бабаларымыз Ақсу-Жабағылының тарихи тастарында талай-талай таңбалы жазбалар мен суреттер қалдырған. Сіз бен біздің ежелгі ата-бабаларымыз. Сол жазбалар мен таңбалар және сурет-сызбалар көп жылдардан бері ғалымдарды, мамандарды, саяхатшыларды, жалпы жанкүйер жұртшылықты қайран қалдырып келеді. Жабайы жануарлар, олардың ішінде машат-бұлақ кешкен маралдар, сол маралдардың маңайындағы қайқы құйрық иттер, таутекелер мен арқарлар, сондай-ақ аңшылар айтарлықтай шеберлікпен бейнеленген. Қасқабұлақтағы қоңырқошқыл, жалтыр тастардағы жүздеген жазба-сызбалар жоғары мәдениеттілігімен, талғам биіктігімен бөлекшеленеді. Олардағы маралдар да, таутекелер мен арқарлар да, адамдар да дегдарлықпен, бекзаттықпен бәдізделген. Төбеттері мен түйелерінің тұрық-тұрпаттарына қарап-ақ тауарихтарын тасқа оймыштап қалдырған қазақтардың арғы ата-бабаларының қолтаңбаларын анық аңғарасыз. Жан-жүрегіңіз толқынысқа түседі. Өкінішке қарай, осы жазбалар мен таңбалар, сырлы суреттер жан-жақты, жүйелі зерттеліп-зерделенбеген. Түбегейлі түрде жазылған туындылар, дерек-дәйектері толыққанды дүниелер, сипатты суреттері жетіп-артылып жататындай альбом-кітаптар жоқтың қасы. Қысқартып қайырсақ, Қасқабұлақ құпиялары әлі толық танылып, ашылып біткен жоқ. Біз жоғарыда Ақсу-Жабағылының қызғалдағы мен аршасын ғана аз-кем айтыңқырадық. Жабайы алмалары – айрықша әлем. Оларды Сиверс алмасы деп атайды. Ғылым жүзінде. Ал, шынтуайтында – Ақсудың алмалары. Ақсу өзенінің арналарын қуалай өседі. Ақсу каньонында деген дұрыс шығар. Каньонның ұзындығы 18 шақырым, тереңдігі 500-600 метр, ені жарты километрге жетеді. Америкадағы атақты шатқалдан кейінгі екінші орында. Ақсудың жабайы алмалары түрлі-түрлі. Түстері ақсары, сарғыш, қызғылт сары, қызыл, т.б. Дәмі де тәтті, қышқылтым, сусілепір деп бірер түрге бөлінеді. Қарашаның соңында сау етіп төгіліп, қуыс-қуысқа жасырынып, жапырақ жамылып жатқан жабайы алманы желтоқсанның соңында қалың қардан аршып алып, қарш-қарш шайнаған қандай! Өгем өзеніндегідей, Сайрамсу мен Қасқасудағыдай қазақы қайың қасқайып тұрыпты. Аққайың емес, қызылқайың емес, жіңішкелеу қоңырқай қайың емес, күреңдеу реңді қазақы қайың. Бұтаның бірқаншасы, тобылғы мен ұшқаттың бірталайы, сары және қызыл доланалар, ақтал, таутал, сәмбітал, өрімтал, қаратал, ақтерек пен көктерек – сізге тағы не керек? Аққурай, қызылқурай… Андызды айттық.

   Құстар, құстар. Біз бұл сапарымызда біраз уақыт бозторғай үнін, бозторғай әнін, бозторғай шырылын тыңдадық. Айтпақшы, Ақсу-Жабағылыңыз – нәуірзек торғайыңыздың атамекені. Өзге өңірлерде азайып кеткен көкшілтім, көрікті құс, нәзіктік пен имандылықтың бірегей белгісіндей сезілер сезімтал құс – нәуірзекті сағынсаңыз, Кіші Қайыңдыға, Үлкен Қайыңдыға шығасыз, Балдыберектің бастауларына барасыз. Қанаттылар фаунасын зерттеген А.Ф.Ковшарь “Талас Алатауының құстары” атты кітап шығарған. Сол кітапта осы қорықты мекендейтін 240-қа жуық құс сипатталған. Сарышымшық пен сайрауық, Шерағаң шығармаларында шырыл қағатын зарғалдақ. Ұлардың жөні бір басқа. Кекілік. Анау кетіп барады-ай, тастан-тасқа секіріп. Әлемдік деңгейдегі, кешегі кеңестік және қазекемнің Қызыл кітаптарына кірген алуан-алуан қанаттыларды, сүтқоректілерді, өсімдіктерді санап келтірмектің өзі көп көлемді алып кетер. Ғалымдарыңыз мыңға жуық қоңыз түрін, үш жүзден астам көбелек санап, саралаған. Әне, Жабағылы жақтағы жақпар тастардың тасасынан ақбауыр бұлдырық бұлдырай көтеріліп, бұрқ етіп қонды. Тобылғының түбіне. Бүркітұя құзарының батыс бүйірінен алып құс ары қарай айналып кетті. Кейде күшігеніңіз көкте қалықтайды. Тазқараны тез танисыз.

   Ақсу-Жабағылы қорығы Ауыл шаруашылығы министрлігінің арнайы комитетіне қарайды. Елу үш адам еңбек етеді. Күзет бөлімі, экологиялық ағарту және туризм бөлімі, ғылым бөлімі, қаржы және ұйымдастыру бөлімі бар. Он бес кордонның мемлекеттік инспекторлары отбасыларымен бірге тау түкпірлерінде тұрады. “Барлық кордондар күрделі жөндеуден өткізілген, байланыс құралдары, басқа да жағдайлар жасалған, – дейді қорықтың қазіргі директоры Айтбек Меңлібеков мырза. – Қорықтың бас кеңсесін, мұражайды, тағы басқа ғимараттарды күрделі жөндеуден өткізгеніміз ЮНЕСКО қамқорлығы аясында бөлінген қомақты қаржының арқасы”. Қорық басшылығының құрамында Рашид Әбдірайымов, Вагид Мамедов, Халида Қойлыбаева сынды тәжірибелі мамандар бар. Аға ғылыми қызметкер Елена Чаликованың орны ерекше. Жиырма жылдан бері осында еңбектеніп келеді. Зертханашы Анарқұл Қарақұловтың алпыс жасқа толуы аталып өтіп жатыр екен. Біз барғанда. Қырық екі жылын қорық қарекетіне жұмсапты. “Аңдарды жылына үш мәрте санақтан өткіземіз, — дейді ғылыми қызметкер Ералы Қаспақов. – Биотехникалық шаралардың ең маңыздысы осы. Көктемде бір күндік санақ жүргізіледі. Бағыттар бойынша. Күзде үш күндік санақ. Бүкіл аумақты атпен аралаймыз. Үшінші санақ алғашқы қардағы аңдардың іздері бойынша өткізіледі. Қанша аю, қанша арқар мен тауешкі, неше елік пен марал, қанша қабан мен қар барысы, тағысын-тағылар бар екенін айтпаймыз (Ералы жымиып қояды). Соңғы бес жылда біраз-біраз өсу байқалуда. Соған қуанамыз”. Баяғы, отыз жетінші жылы аршалы алқаптары ғана қосылған Майдантал аймағы 2005 жылы тұтастай қорыққа қаратылыпты. Ең қиырдағы өңір – осы. Оңтүстігінде Өзбекстан, шығысында Қырғызстан жатыр. Майданталға бару мүмкіндігі тек жазда туады. Ол жақта осы уақытқа дейін толыққанды санақ жүргізілмепті. Былтыр Ералылар Майданталда барыстың аналығын және аланын (күшігін) көріпті. Екі жүз елу метрдей жерден. Бұл жақтың барысына қарағанда сұрғылттау, теңбілдері жиілеу, құйрықтары қайқылау сыңайлы сезіліпті. Сол сапарда қорықшылар арқарды да жиі жолықтырыпты. Бұрын Майданталда арқар жоқ деп есептелетін. Қорық қызметкерлерінің арасында атқарар жұмыстарына қарай ағылшын тілін меңгергендер баршылық. Экологиялық он бағыт бойынша үш соқпақпен саяхат жасалады. Көбінесе жаяу. Атпен жүретін арнайы бағдарлар белгіленген. Темір көлік бағыттары да тәптіштелген. Туристік бағытпен келген қанша адам болсын, тіпті жалғыз жетсе де, жанына экскурсиялық жетекші-нұсқаушы ілеседі. Шетелдік туристер, әсіресе, Ақсу каньонына көбірек қызығады. Табиғи күйінде сақталған тауды, Ақсудың арналарын, Жабағылы жықпылдарын, көбелектер мен құстарды, арша мен қызғалдақты, гүлдер мен өзге де ағаштарды таңырқай тамашалап: “Фантастиш!” деп бастарын шайқап, қайран қалып қайтады. Жабағылы ауылындағы Евгений Белоусовтың қонақ үйі, голландиялық күйеу бала Ламерт Бистің “Руслан” туристік тұрағы, “Бейбарыс” бірлестігінің базасы, Светлана Баскакованың үкіметтік емес ұйымы шетелдіктерге, өзге де саяхатшыларға қызмет етеді. Кордондарда жұмыс жүргізудің жауапкершілігі жоғары. “Ақсудың оң жағалауы” кордонындағы Дадабай Шамшилов жиырма жылдан бері осында. Былтыр барыстың бір жұбын жап-жақын жерден көріпті. Ақсу шатқалының шығыс жақ қырқасын қиып, қосақтасып кетіп бара жатыпты. Дадабайдан айылдарын жимапты. Жабағылы кордондағы Cабыр Жүнісбаев, Дарбазадағы Мырзатай Сабаев, Талдыбұлақтағы Орынбек Оразбаев сынды мемлекеттік инспекторлар, инженер-метеоролог Қалдыбек Бекпенбетов, экскурсия жетекшілері Ғабит Мамытов, Талғат Сапаров, Жангелді Әбілов, ботаник Самат Жұманов, жыртқыш аңдар жөніндегі маман Серік Меңлібеков сынды қызметкерлер қорықтың көркеюін көздеп, тер төгіп жүріпті.

Он жылдан астам уақыттан бері Ақсу-Жабағылыңызды  Айтбек Меңлібеков басқарып келеді. “Табиғат қорғаудың үздігі” белгісімен, “Құрмет” орденімен марапатталған. “Бүкіл әлем таңырқайтын табиғаттың тамаша түкпірі ғой бұл, — дейді директор. – Бірақ, материалдық жағдай онша жақсы емес. Ең ақыры өрт сөндіру мәшинесі жоқ. Өзге қорықтарда мәшине емес, өрттен қорғау бөлімдері, тұтас техника бар. Бір жыл бұрын Мәжіліс депутаттары Нехорошев пен Мырзахметов мырзалар болған. Өрттен қорғау бөлімі, техника, тағы басқа жағдайлар жөнінде айттық. Депутаттар сауал салып, жәрдемдесу жайында уәде берген. Нәтиже жоқ. Жұмыскерлердің жалақысы жүдә жұқа. Мен – бірінші басшымын. Шошқа да баққам. Құс фабрикасын да басқарғам. Он жылдан бері осындамын ғой. Жекеменшік жерлерім бар. Техникам бар. Әйтпесе, қорықтың айлығы той-томалақтарға апарудан да артылмайды…” Директор осылай ой қорытты. Ақсу-Жабағылы үшін үлкен қиындық алда секілді. Сындарлы сынақ күтіп тұрғандай. Қас қылғандай-ақ, Иірсу биігінен кереметтей кен орны табылыпты деседі. Алтын-күміс, вермукулит, тағы басқа түсті металдардың қабаттары қат-қат деседі. Қайта-қайта қаралып, газеттерде жазылып жүргендей, Иірсудан кеніш ашып, кен ақтарып, қазба байлыққа қарық болмаққа құлшыныс күшейе түсуде. Дүние жүзіне белгілі дүрри гауһарыңыз – Ақсу-Жабағылы қорығының тағдырына дүниеауи есеп-қисаптың, тек байымақ пайдакүнемдік пен тойымсыз табыскерліктің тұрғысынан қарау қалай болмақшы?! Қазынаға қызығып, қорығымыздың флорасын қуратып, фаунасын қырып-жойып алмаймыз ба? Басқа елдерге безіп кетпей ме? Күллі әлемге күлкі болмаймыз ба? Абайлау керек шығар. Шындап зерттеп, шынайы қорытынды жасамақ жөн болар. Қазіргі көрешекті ғана емес, жүз ғасырлық келешекті көздесек қайтеді? Тап сол түсті металл қабаттары қат-қат дейтұғын Иірсуыңыздың иығынан байқап қарасаңыз, бір жағыңызда Ақсуыңыз, екінші жағыңызда Жабағылыңыз жалғасып жатыпты-ай. Алла тағала Ақсуыңызда алқызыл (қызғалдақ), алма, аршадайын ғажаптарды, ал Жабағылыңызда қазақтың жаны дейтұғын жабағы жылқыны жаратқандай сезінетініңіз анық. А, бәлкім, аяғыңыздың астындағы алтын-күміс кенін әдейілеп, сынамақ үшін берген шығар? Қай жағын таңдар екен, қандай қазынаны қамдар екен деп… “Қалжыраған, қанаттары талған бір топ қаз желге қарсы ұшып келеді. Тескентауды айналып, Маймақтаудың сыртынан шығып, Манас шыңын бөктерлей, Ақсай арнасын, Ақсу-Жабағылыны бетке алып, баяу қалықтайды. Тез ұшар еді, жел бар… Қаздар мен қазақтар – қанат аңсағандар”, – деп жазады Шерағаң шығармасында. Атақты “Ай мен Айшасында”. Өзге туындыларында да Ақсу-Жабағылыға айналып соға береді. Тұрар Рысқұлов Ташкенттен мәшинемен де келіп тұрған. Еңку-еңку жер шалып, сеңгір-сеңгір тау асып, атпен де асығып жетеді екен. Ақсу-Жабағылының теңдесі жоқ табиғатына жанарлары жасаурай қарап: “Ақсуым – арымдай, Жабағылым – жанымдай… Айналайын алашым, қазағым, Қазақстаным, аман бол. Түркістаным, түгел бол!” – деген шығар Мәскеу жаққа біржолата кетерде. Иә, ең алдымен, Ақсу-Жабағылыда еңбек ететін әрбір жан осы ұлағатты ұғынуға парыздар. Тек олар ғана емес, Қазақ елінің, Қазақ жерінің бүкіл жұртшылығы Шерағаң шырылын тереңірек түйсініп, Тұрар тектес тілекте болмағы абзал. Туған ел табиғатының таңғажайыптарынан айырылып қалмау үшін! Баршамыз: “Ақсуым – арымдай, Жабағылым – жанымдай…” десек, бұл – Алакөл мен Алматы, Барсакелмес, Батыс Алтай мен Үстірт, Марқакөл мен Науырзым, Қаратау мен Қорғалжын қорықтарын да, Алтынемел, Баянауыл, Бурабай, Іле Алатауы, Қарқаралы, Қатонқарағай, Көкшетау, Шарын, Көлсай көлдері, Сайрам-Өгем сынды ұлттық парктерімізді де қалтқысыз сүйгеніміз. Бүкіл Байтағымызды бағалағанымыз. Ана-Табиғатты аялағанымыз.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2.2 Алтын Емел ұлттық саябағына саяхат

   Орта Азияның жүрегінде, Алматыдан 160 шақырым қашықтықта Жоңғар Алатауының оңтүстік аймағында орналасқан Қазақстан Республикасының ең ірі Ұлттық мемлекеттік табиғи саябағы бар. Бұл қорық жері көшпенді тайпалардың тарихи өмірін сақтап келеді. Ең әсерлісінің бірі- Бесшатыр қорғаны. Бұл қорғандардың биіктігі 20метр, диаметрі 100метр, б.з.д. VII-IIIғасырлардағы сақ тайпасының ақсүйектері жерленген. Өсімдік әлемінің 634 түрі бар, оның ішінде 41 сирек кездесетін, ал 29 түрі эндемик болып табылады. Бұл жерде кезінде Орта Азияны мекендеген тұяқты жануарларды кездестіруге болады. Олар: құландар, архарлар, сібір тау ешкілері. Саябақ шекарасында жабайы қабандар бар.Жануарлар әлемінің 50 түрі бар. Жоңғар Алатауының бөктерінде 520 мың ауданды алып Қазақстандағы ең ірі – “Алтын Емел” ұлттық табиғи паркі орналасқан. “Алтын Емел” МҰТП ҚР Өкіметінің қаулысы бойынша 1996 жылдың 10 сәкірінде құрылды. Парк оңтүстігінен Іле өзені мен Қапшағай су қоймасымен, батыстан Шолақ, Матай, Дегерес тауларымен, солтүстіктен Алтын – Емел, Қоянды тау-тауларымен, ал шығыстан Қатутау тауының шығыс бөктерінен Іле өзеніне дейін шектесіп жатыр. Парк 520 га ауданында Кербұлақ және Панфилов аудандарының территориясын алып жатыр. Парк территориясында келесі ланшафт түрлері бөліп көрсетілген: таулар, таулы плато, жазықтар және жоталар. Негізгі бөлігі таулы массив болатын олардың биіктігі теңіз деңгейінен 1200 – 2500 м. Терең жыралар да кездеседі, жер беткейінің 26 түрі бар. Флора 1800 түрге жуық өсімдіктерден тұрады, олардың 21 түрі Қызыл кітабына енген. Сонымен қатар паркте эндемикалық және сирек кездесетін өсімдіктердің 60 түрі бар. Парк территориясына өте бай фауна орналасқан. Омыртқалы жануарлардың өзінің 260 түрі бар, ал Қазақстандағы барлық омыртқалы жануарлардың 31,2% пайызын құрайды. Құстардың 400 түрі бар, олардың 40 түрі Қазақстанның қызыл кітабына енген. Сүтқоректілердің негізгі түрлері Қазақстанның және Халықаралық Қызыл кітапқа енген: жайран, Сібір таулы ешкісі, түркмен құланы, қарлы барс, бүркіт, мануи, сапсан және тағы басқа. Парк аумағында экотуризм обьектілері болатын ерекше табиғи орындар мен ежелгі мәдениет ескерткіштері бар: “ Ән салайын бархан”, бесшатыр бес қорғаны Үңгірлерде ежелгі адамдардың тауға салынған суреттерін көруге болады. Алтын Емелде адам аяғын баспаған өзінің бірінші қалпындағыдай жерлерді көруге болады. Практің бірегейлігі – барлық қайталанбас табиғи комплекстің (ланшафт, геологиялық жасаулы, жер қабығы, су қоймалары), ежелгі археологиялық және тарихи ескерткіштердің, флора және фаунаның сирек кездесетін түрлерінің, экотуризмнің сақталуы. Экскурсиялар: “Поющие бар ханы”, бесшатыр, ақтауларға, үңгірлер және тау бетіндегі суреттерге, ұлттық паркіндегі серуен, жануарларды көру.

Информация о работе Экскурсияның дайындық әдістемесі