Аймақтық басқару

Басқарудың əр түрлi деңгейiнiң  рөлiн, жауапкершiлiгiн жəне өкiлеттiгiн  ой елегiнен қайта өткiзу жəне өзгерту  ретiнде орталықсыздандыру үкiмет қызметiнiң тиiмдiлiгiне қол жеткiзу əдiстерiнiң бiрi болып табылады. Еуропа жəне ТМД елдерiндегi реформалардың тəжiрибесi орталықсыздандырудың экономиканы жəне қоғамды демократияландыру мен өзгерту процесiнде маңызды рөл атқаратынын көрсеттi. Бұл өзiнiң мəнiн дұрыс түсiнудi, iс-қимылдың салиқалылығы мен сарабдалдығын талап ететiн күрделi процесс, өйткенi ол қоғам өмiрiнiң: саяси, құқықтық, əлеуметтiк, əкiмшiлiк, экономикалық жəне мəдени əр түрлi қырларын қозғайды.

            Орталықсыздандыру нақты жүзеге асырылған елдердiң тəжiрибесi оның артықшылықтары саяси да, сонымен бiрге экономикалық та сипатқа ие екендiгiн көрсетiп отыр.

           Орталықсыздандыру азаматтардың  билiктегi өз өкiлдерiн жақсы бiлуiне  мүмкiндiк бередi, өз кезегiнде  олар өз сайлаушыларының проблемаларымен жəне қажеттерiмен жақсы танысады жəне тиiсiнше, саяси шешiмдердi талдап жасауға жəне iске асыруға неғұрлым белсендi ықпал етедi. Жергiлiктi деңгейде жаңа элитаның пайда болуына мүмкiндiктер жасалады, ол елдiң саяси өмiрiне қатысу үшiн қажет демократиялық саяси дағдылар мен функцияларды игере алады.

             Орталықсыздандыру билiк органдарының  жергiлiктi қажеттiктер мен проблемаларға  сергек қарауын арттыруға ықпал  етедi. Қызметтер ұсыну мен инфрақұрылымды  қамтамасыз ету жауапкершiлiгi орталықсыздандырылған кезде жергiлiктi органдар кiрiстер мен шығыстардың ара қатынасын жақсы бағалайды, сондай-ақ бюджеттiк шектеулер шеңберiнде халықтың қажетiне неғұрлым икемдi үн қосатын болады.

            Орталықсыздандыру үкiметтiң жəне орталық мемлекеттiк органдардың жұмыс тиiмдiлiгiн арттыруға ықпал етедi, өйткенi бұл оларды жергіліктi  сипаттағы мiндеттердi шешуден босатады жəне назарды ел дамуының стратегиялық мəселелерiне шоғырландыруға, республикалық деңгейде əр түрлi бағдарламаларды мұқият жоспарлау мен ұйымдастыруға мүмкiндiк жасайды.

Жергiлiктi жерлерде таңдау процесiн дамыту тұтас алғанда  халықтың саяси белсендiлiгiн одан əрi демократияландыруға жəне арттыруға  түрткi болады.

Экономикалық тұрғыда  орталықсыздандыру мемлекеттiк ресурстарды  неғұрлым ұтымды пайдалануға мүмкiндiк бередi.

         Қазақстан тəуелсiздiгiнiң алғашқы  жылдары орын алған мемлекеттiк  билiктi күштi орталықтандыру

өзiн ақтады, өйткенi мемлекет құру, елдiң егемендiгiн нығайту, аумақтық тұтастықты сақтау басым мiндеттер болды. Орташа мерзiмдi перспективада билiктi тым орталықтандыру тiптi таяу көршiлерден стратегиялық жағынан артта қалу қаупiн туындата отырып, елдiң дамуын тежейтiн болады.

          Əлемдiк экономиканың ғаламдану,  мемлекеттiк басқару жүйелерiнiң демократиялану процестерi орталықсыздандыру саясатын əзiрлеудi жеделдетудi талап етедi. Əлемдегi орталықсыздандырудың сан алуан модельдерiн, сондай-ақ Қазақстандағы мемлекеттiк басқарудың нақты болмыстары мен дəстүрлерiн ескере отырып, өзiндiк орталықсыздандыру стратегиямызды талдап жасау қажет.

                                         Күштi жақтар

            Реформаны жүзеге асыру үшiн  қажеттi iшкi ресурстардың болуы.  Жергiлiктi басқару институтының  болуы. Республикада əр түрлi деңгейде  басқарудың оңтайлы модельдерiн iздестiру жүргiзiлуде. Белгiлi бiр функциялардың, өкiлеттiктердiң, қаржылық жауапкершiлiктердiң орталық Үкiметтен мемлекеттiк билiктiң одан төмен тұрған деңгейлерiне берiлуi жүзеге асырылуда. Əкiмдердiң тiптi дамыған елдерде қабылданған нормалардан бiрсыпыра асып түсетiн кеңiнен жария етiлген өкiлеттiктерi жауапкершiлiктiң қазiргi көлемiмен салыстырғанда нақты өкiлеттiктiң жай-күйiне талдау жасау қажеттiгiн көрсетедi.

                                           Əлсiз жақтар

            Жергiлiктi басқару органдарының басшыларын тағайындаудың қазiргi жүйесi олардың халыққа есептiлiгi мен бақылаулы болуын қамтамасыз етпейдi.

         Өз араларындағы функциялар мен  өкiлеттiктердiң айқын ажыратылмауы  салдарынан билiктiң əр түрлi деңгейлерiнiң арасында жауапкершiлiктi бiр-бiрiне арту мен тартыстар. Жергiлiктi өкiлдi органдардың əлсiздiгi жəне олардың жергiлiктi атқарушы органдарға тəуелдiлiгi. Жергiлiктi жерлерде жəне аймақтық əкiмшiлiктерде орталық органдардың функцияларының қайталануы.

                                           Мүмкiндiктер

            Қоғамның тұтас алғанда мемлекеттiк басқару жүйесi мен жергiлiктi мемлекеттiк басқару жүйесiн мемлекеттiк басқару негiздерiн демократияландыруға қарай реформалау қажеттiгiне түсiнiстiкпен қарауы.

            Əлемдегi орталықсыздандыру процесiнiң қазiргi мол тəжiрибесiн зерделеу ортақ үрдiстер мен заңдылықтарды анықтауға мүмкiндiк бередi.

Қазақстан Республикасынан  мемлекеттiк басқару жүйесiн демократияландыруды  талап ететiн əлемдiк экономиканың ғаламдану үрдiсi.

                                            Қатерлер

Сыбайлас жемқорлыққа  қарсы күрес мəселелерi назар  аударуды талап етедi. Бұған қоса, аймақтардың басшыларының сайланбалылығына асығыс түрде көшуге жол беруге болмайды, өйткенi тiптi сепаратистiк үрдiстердiң туындауына дейiн дерлiк саяси тұрақсыздық, ұлтаралық егес туындау қатерi бар. Аймақтардың əр түрлi экономикалық əлеуетiне байланысты ойластырылмаған бюджеттiк орталықсыздандырудың да терiс əсерi болуы жəне аймақтардың əлеуметтiк қызметтермен бiркелкi қамтамасыз етiлмеуiне алып келуi мүмкiн.

                                          СТРАТЕГИЯЛЫҚ МIНДЕТТЕР

                Нарықтық экономика құрудың стратегиялық мiндеттерi мемлекеттiк басқарудың барлық деңгейлерiн демократиялық құрылысын талап етедi, өйткенi демократиялық тетiктерсiз жəне басқару органдарының жұмысын бақылаусыз əдiлеттi нарықтық бəсекелестiк жағдай туғызу мүмкiн емес.

             Екiншi жағынан, нарықтық экономика шешiм қабылдау жүйесiнде шектен тыс орталықтандыруға көнбейдi жəне экономикалық, əлеуметтiк өмiрдiң субъектiлерiмен тiкелей жанасатын жергiлiктi органдарға белгiлi бiр билiк пен қаржы өкiлеттiгiн бекiтiп берудi талап етедi.

              Сонымен бiрге орталықсыздандыру процесi орталық мемлекеттiк органдардың рөлiн төмендеудi бiлдiрмейдi, олар мемлекет қызметiнiң негiзгi салалары үшiн жауапты болып қала бередi жəне жергiлiктi билiк органдарының қызметiн заңнамалық актiлер мен бюджетаралық трансферттер жүйесi арқылы

реттейдi.

                Қазақстандағы орталықсыздандырудың негiзгi мiндеттерi:

- билiктiң əр түрлi деңгейлерiнiң  арасындағы қызмет, функциялар жəне  жауапкершiлiк салаларын айқын шектеу;

- жергiлiктi мемлекеттiк  басқарудың пəрмендi жұмыс iстеуi үшiн жағдай жасау;

- демократиялық мемлекеттiң  iргетасы ретiнде жергiлiктi өзiн-өзi басқаруды енгiзу.

 

 

Қазақстан Республикасында бірлескен басқаруды дамыту проблемалары

 

Елбасы басқару  жүйесі мәселесі бойынша өзінің 2007 жылғы Қазақстан халқына Жолдауында: «Біз бірлескен басқару негізінде мемлекеттік басқарудың сапалы да жаңа моделінің нәтижелілігін, қоғамға есеп беру мен айқындылықты көздейтін жүйеге енуіміз керек. Біз мемлекеттік холдингтердің мүмкіндіктерін белсенді пайдаланып, мемлекеттік–жеке серіктестік негізінде дамудың инфрақұрылымдық механизмін қалыптастырумыз қажет» деді.

Тәуекел факторларының  арасында жетекші венчурлық бизнеске – мемлекеттің қолдауы, бизнес-идея, күтілетін кіріс, менеджмент - әлемдік  тәжірибеде  бірінші кезекке менеджмент жобаларының деңгейін қояды. Елдердің инновациялық дамудың  талдауы ғылымның жаңашылдығына, инженерлік ғылымға назар аудару керектігін көрсетеді. Компаниялардың дамуы мен жемісті жұмыс істеуіне ұйымдастырушылық, яғни, менеджментті дамытуды қолға алу қажет. Ол ең алдымен мақсаттылықты, келісімді, технологиялық және құқықтық-экономикалық білімдердің жоғары деңгейін, тәуекелге бара алу мүмкіндігін басқаруды қамтамасыз ету керек.  Қазақстанда менеджмент мемлекеттік басқаруда, банк саласында жемісін көріп жатыр. Ал бірлескен сектор, ғылым мен білім беру, денсаулық сақтау салалары туралы оны айтуға болмайды. Бірақ елдегі басқару жүйесіндегі көпке ортақ кемшілік болып бұрынғыдай кеңес үкіметі кезіндегі  мысалы, қаржылық-шаруашылық қызмет секілді бағаланып-талдау жұмыстары жүргізілмейді. Қаржылық шығындар жаман менеджменттің салдары. Қазір мысалы көптеген бюджеттік ұйымдарға енгізілген сапалы менеджмент жүйесі, жүйедегі уәжді немесе басқа да факторларға мүлдем назар аудармау салдарынан формалды сипатта жүр. Елбасы басқару жүйесінің мұндай өрескел кемшілігін сынға алды.

Заманауи  менеджментті әрі қарай дамытуға, компаниялардың әлеуметтілігін нығайту  үшін ұйымдар мен жекелеген жұмысшылардың  арасында өзара әрекет ұстанымы ерекше орын алады.   Бұл іске бизнес өздерінің  өзімшілдігінен жеткілікті назар аудармай отыр. Тіпті бірлескен үлгідегі ұйымдарда,  қоғамда бірлескен рух, бірлескен мәдениет  оң құбылыс ретінде қалыптасқан. Жылдам басқару мен капитал мүддесінен қарағанда дұрыс. Бұл жерде талдау басқа кеңістікте  - бірлескен ұйымның мүддесі ұжымның барлық мүшелерінің мүдделерімен сәйкестігі қаншалықты екендігіне негізделеді. Әлеуметтік тұрғыда бірлескен басқару бұрыннан орталықтандырылған өктем басшылықпен шектелген топ адамдар ретінде қалыптасқан. Мұндай ескі бірлесу әр түрлі белгілер мен мақсаттарға байланысты, мысалы кәсібилікке т.б. бірлескен ұстаным бойынша бұрында отбасылар, тектер т.б. ұйымдастырылған, қазір бұл бизнес, саяси партиялар, кәсіподақтар т.б. бизнестің бірлескен ұйымдары қазіргі жағдайда монополия арқылы ақпарат жүзеге асады, осылайша ішкі бәсекелестікті басқарып отырады. Бірлескен басқарудың басқа да маңызды ресурстардың тапшылығы мен биліктің иерархиясы осы үкіметтің ажырамас бөлігі болып табылады.

Бірлескен менеджмент – бүгінгі таңда бұл меншікті басқарудың  ең тиімді құқықтық-экономикалық механизмі.  Қазіргі кездегі әлемдік шаруашылық жүйеде  трансұлттық компаниялар (ТҰК) ерекше орын алады. ТҰК еңбекті бөліп берудің халықаралық тиімді әрі маңызды құралы болып келеді, ал жекелеген елдердің экономикалық жетістіктері, соның ішінде Қазақстанның еңбекті бөліп беруі көп жағдайда ТҰК қадағалайтын әлемдік технологиялық тізімде нешінші орын алатынымызда болады. 

Бірлескен басқарудың жұмысы салалық, салааралық және трансұлттық  білім берудің нарықтық белсенділігін  пайдалану мен жетістіктерге жетуге, интеграциялық-сервистік жүйені құруға бағытталған.

Бірлескен басқару  жүйесін сипаттайтын негізгі  белгілер деп мыналарды атауға болады: меншікті басқарудың қатысушылары, бірлестік  жұмысының ашықтығы, акциялардың  концентрациясы, банктердің бірлестіктің акцияларын иемдену құқығы, мемлекеттің бірлескен құрылыста қатысу деңгейі, бірлестікті дамытудың  негізгі ұлттық идеясы, бірлестіктің негізін қалаушылар, акционерлер арасындағы консенсус деңгейі, менеджмент пен жұмысшылардың арасындағы байланыс, акционерлер тарапынан менеджмент жұмысының деңгейі, бірлестіктердің стратегиялық мақсаттарға жақын болуы, нарықтық қордың бірлестіктің жұмысына ықпалы т. б.

Меншікті  бірлескен басқарудың қатысушысы болып  акционерлер, менеджерлер, банктер, кәсіподақтар, мемлекет және басқалары бола алады.  Акционерлер ғана қатысса бір басқа. Егер мемлекет меншікті басқарудың басқа да қатысушыларымен тең дәрежеде компанияның активтеріне ие болса, онда бұл бірлескен басқарудың басқа жүйесі болады. Бірлескен басқару жұмысының ашықтығын оның негізгі белгісі болып табылады.

Қазақстандық  бірлестіктердің талдауы тиімсіз  меншіктік құрылымды, бірлескен  басқарудың өзі әлсіз екенін, инвестициялық  мүмкіндіктердің шектеулі екендігін  көрсетеді. Акционерлер мен менеджменттің  арасында мүдделердің шиеленісіп бара жатқаны бәсекеге қабілетті компанияның басқару мен интеллектуалдық ресурстарының жоғалуына әкеліп соқтырады. Қалыптасудың бастапқы кезеңінде бірлескен басқару құрылымдарының нормативтік-құқықтық базаның жеткіліксіз болу салдарынан екінші деңгейлі банктердің экономиканың нақты сектордың активтерін сатып алуға мүмкіндік берді. 

Ұлттық іскерлік идеологияның, корпоративтік нормалар мен құндылықтардың  болмауынан, оларды олигархтарды байыту құралына айналдырды. Бұл талдау  бірлескен  басқару басқа салалардағы менеджментті жүзеге асыруда, мысалы, мемлекеттік басқаруда –стратегиялық немесе шұғыл шешімдердің қабылдаудағы нарықтың немесе транс акция қатысушыларының мүдделерін қамтамасыз ету болып табылады. Сонымен бюджеттік ұйымдардың сәтсіздікке ұшырауының негізгі себептері менеджменттің төмен деңгейі мен қызметкерлер құрамын басқарудың ғылымға негізделмеген әдістері, бірінші басшылардың табысты ең маңызды құрал деп қарамауында. Дамушы елдер экономикасының дамуын зерттеуде кезінде олар да менеджмент факторын жете бағаламағандық кезеңінен өткен. Сонымен Қазақстандағы басқару жүйесін дамытудың негізгі шаралары Елбасы Н.Назарбаевтың Қазақстан халқына Жолдауындағы талаптарға сәйкес «Қазақстан өзінің дамуында жаңа беталыс табалдырығында тұр: Қазақстанның бәсекеге қабілетті елу елдің қатарына ену стратегиясын»:

-меншік иесі  және менеджмент табысының жетекші  факторы ретіндегі бірінші басшысы  екенін мемлекеттің мойындауы;

-ұйымның бірінші  басшысы лауазымына орналасқан  кезде менеджменттің теориясы  мен практикасына біліктілік минимумды енгізуі;

-ұйымдастырушылық  аудитке аудит менеджмент бөлімін  аудио жүйесін енгізуі;

-Қазақстандағы  бірлескен басқару мен менеджментті  дамытудағы мәселелерді зерттеу  бойынша мемлекеттік гранттар  бөлуі;

-жаңа нарыққа  шығуға мүмкіндік беретін ұтымды аса ірі бизнестермен мемлекеттік серіктестікті күшейту;

-елдің транснационалдық  компаниялар үдерісіне әлемдік  технологиялық тізімде еңбекті  бөліп берудің халықаралық қатынасқа  шығуға      көмектесуі;

-елдегі компаниялардың  бірлескен басқару жағдайын тыңғылықты зерттеу үшін және салыстырмалы талдау жұмыстарын жүргізуді қалыптастыруы;

-корпорацияның  нормативтік-құқықтық база жұмысын,  акционерлер құрылымын, ашықтың  деңгейін, екінші деңгейлі банктердің  акцияларға иемдену құқығы, мемлекеттің әлеуметтік серіктестігі, еңбек пен корпорация, бірлескен басқарудың стратегиялық мақсаттарын дамытуы т.б. деп есептеуге болады.