Няўласна-простая мова

У літаратурнай мове, пераважна ў мастацкім і публістычных стылях, з большай або меншай дакладнасцю перадаецца чужое выказванне. Дакладнасць перадачы выбіраецца ў залежнасці ад пастаўленых аўтарам мэт і задач, ад стылістычных, сэнсавых і структурных кампанентаў мастацкага тэксту. Чужое выказванне можа перадавацца ў выглядзе простай, ускоснай і няўласна-простай мовы. Усе гэтыя спосабы перадачы чужой мовы знаходзяць даволі шырокае выкарыстанне ў празаічных творах І. Навуменкі. Усё апісанае аўтарам настолькі ярка і вобразна паўстае перад чытачом, што ўжывую бачыш: кожны герой гаворыць на свой лад і манер, паказвае свае схільнасці і толькі яму ўласцівыя здольнасці. У кожным творы І. Навуменкі прысутнічае атмасфера душэўнай цеплыні, шчырасці, добразычлівасці, непасрэднасці, якая паказвае народнае жыццё ва ўсіх праявах: у вялікім і малым, у гераічным і будзёным, у гумарыстычным і праўдзівым. І ўсё гэта не абыходзіцца без чужой мовы, якая дае магчымасць пісьменніку дакладна адлюстраваць характар персанажа, яго паводзіны, спецыфічныя, толькі яму ўласцівыя асаблівасці і спосабы словаўжывання, граматычныя асаблівасці і жывую інтанацыю персанажа.

Уводзіны…………………………………………………………………...3
Глава. Няўласна-простая мова як кампанент мастацкага тэксту ...…..7
Заключэнне………………………………………………………….........18
Літаратура………………………………………………………………...20