Автор работы: Пользователь скрыл имя, 10 Мая 2012 в 11:22, курсовая работа
З'яўляючыся формай маркетынгавых камунікацый, рэклама ўяўляе сабой важную сферу чалавечай дзейнасці. Рэкламныя творы, на думку даследчыка Вараб’ёвай, служаць магутным сродкам культурнага і моўнага ўздзеяння на чалавека, фармуюць яго моўныя густы і прыярытэты.
УВОДЗІНЫ ……………………………………………………………….….. 3
Моўная гульня ў рэкламным тэксце
І. 1. Паняцце «рэклама», асаблівасці рэкламных тэкстаў………………….. 5
ІІ. 1. Паняцце «Моўная гульня»……………………………………………… 9
ІІ. 2. Віды моўнай гульні……………………………………………………....12
ЗАКЛЮЧЭННЕ .……………...….………………………………...………..... 23
СПІС ВЫКАРЫСТАНАЙ ЛІТАРАТУРЫ…………………………………... 24
2) Свядомае парушэнне моўнай
3) Выкарыстанне ў маўленні прэцэдэнтных тэкстаў (тэкставых рэмінісцэнцый) для стварэння алюзіі. Тут ідзе зварот да культуралагічных, гістарычных, літаратурных спазнанняў адрасата. Прыклады: «Зеленая зависть горожан» (квартал «Зеленый бор») – прэцэдэнтны выраз «черная зависть»; «Новый Caddy. Лучший Caddy всех времен и народов» («volkswagen») – прэцэдэнтны тэкст «Вождь всех времен и народов».
Што
датычыцца рэкламных тэкстаў, то такія
рэмінісцэнцыі - адзін з найбольш эфектыўных
прыёмаў пры стварэнні слоганаў, загалоўкаў.
Растлумачыць падобную эфектыўнасць можна
з боку псіхалогіі, у якой існуе паняцце
– феномен цытатнасці свядомасці. Сутнасць
гэтага феномену ў немагчымасці стварыць
тэкст, які не меў бы алюзій у адносінах
да ўжо існуючых. Цытатнае мысленне выбірае
ў якасці прэцэдэнтнага тэксту ўстойлівыя
выразы, рэплікі герояў вядомых казак,
мастацкіх і мультыплікацыйных фільмаў,
гістарычныя эпізоды і нават рэкламныя
слоганы, якія ўжо існуюць ў рэкламнай
прасторы.
ІІ. 2.
Віды моўнай гульні
«У сучасных рэкламных тэкстах моўная гульня сустракаецца практычна на ўсіх узроўнях мовы: … фанетычным (алітэрацыя, асананс), лексіка-фразеалагічным (неалагізмы, ідыёмы), семантычным (парадокс, палісемантычнасць), стылістычным (каламбур, жаргон, запазычанні) і інш.». [7, c. 4].
На нашу думку, варта разгледзець найбольш распаўсюджаныя і эфектыўныя віды моўнай гульні на ўсіх узроўнях.
Лексіка-фразеалагічны ўзровень.
Метафара
«Рэкламная» метафара «дае магчымасць асэнсавання адных аб'ектаў праз уласцівасці або якасці іншых» [1, c. 137], яе мэта - стварэнне арыгінальнага рэкламнага вобраза або дабаўленне якога-небудзь ацэначнага эфекту ў рэкламны тэкст. «Рэкламная» метафара будуецца па ўжо існуючых мадэлях, звыклых да метафары паэтычнай. Але ж з'яўляючыся асноўнымі крыніцамі метафар, СМІ і рэклама спрыяюць іх шырэйшаму выкарыстанню і мадыфікаванню.
Можна вылучыць некалькі відаў метафар, якія актыўна выкарыстоўваюцца ў рэкламных тэкстах:
Aналогія і параўнанне
Аналогія набліжана да метафары, але цалкам не супадае з ёй. У аснове аналогіі ляжаць веды аб пэўных гістарычных падзеях, з якімі параўноўваецца сённяшняя сітуацыя. Механізм аналогіі ў большасці рэклам такі: параўноўваюцца два феномена, адзін з якіх ужо знаёмы рэцыпіенту. Але аналогіі праводзяцца не толькі з мінулымі падзеямі, але і з неіснуючымі і, магчыма, ніколі не існаваўшымі сітуацыямі.
Шырока выкарыстоўваецца ў рэкламе і параўнанне, мэта якога «збліжэнне двух з'яў з мэтай тлумачэння аднаго іншым» [9, c.387]. Пры гэтым ідзе «разлік на тое, што атрымальнік рэкламы добра ведае той аб'ект, з якім параўноўваюць новае; у яго ўжо ёсць складзены вобраз, які варта з невялікімі зменамі перанесці на новы аб'ект» [5, c.14].
У
параўнанні найбольш распаўсюджаны
канструкцыі са злучнікамі «як», «чым»
і выкарыстанне суадносных формаў (асабліва
папулярная другая частка такіх параўнанняў:
«чым вы думаеце», «ні з чым»). Прыклады:
«Дешевле худеть, чем
болеть» (медыцынскі
цэнтр), «Шоколад такой
же, как шелк» (шакалад
«Dove»), «Заботится, как
сама природа» (пракладкі
«Naturella»), «Ты можешь
больше, чем ты думаешь» («Дуовит»).
Антытэза
Антытэзу часам разглядаюць як сродак, які вынікае з параўнання. Адрозненне ў тым, што антытэза будуецца не на супастаўленні, а на проціпастаўленні паняццяў або вобразаў.
Часам процілеглыя элементы пры антытэзе знаходзяцца побач, радзей – паміж імі стаяць яшчэ некалькі слоў, што зніжае эфектыўнасць рэкламнага паведамлення. Прыклады: «Мягкое решение острых проблем» («Релиф»), «Маленькие сердечки для больших сердец!» («КардиоМагнил»), «Почему Vaillant? Потому что то, что подходит всем, не подходит нам» (отопительные системы «Vaillant»).
Трэба адзначыць, што існуюць не толькі сапраўдныя, але і «ілжывыя» проціпастаўленні, якія не нясуць ніякай інфармацыі. Яны ствараюцца з мэтай маніпуляцый над свядомасцю і падсвядомасцю спажыўца.
Некаторыя
даследчыкі вылучаюць яшчэ адну фігуру,
пабудаваную на відавочнай супярэчнасці,
- аксюмаран.
Гіпербала
Параўнанне акрамя антытэзы спараджае і іншыя стылістычныя фігуры. Так, гіпербала таксама ў аснове сваёй мае параўнанне (ўтоенае або відавочнае), але ў перабольшаным маштабе, форме, ліку. Звяртаючыся да дадзенага стылістычнага прыёму, спецыялісты па рэкламе апелююць да чалавечай свядомасці, якой спрадвеку ўласціва думаць гіпербалай.
Найбольшую эфектыўнасць мае гіпербала ў пачатку тэксту, бо яна акцэнтуе ўвагу рэцыпіента, выклікае яго актыўную рэакцыю. Прыклады: “Травеньскім абанентам лета ў падарунак!” (рэклама бясплатных паслуг пэйджынгавай кампаніі), “З кашуляй Еўропа зладзілася” (выраз з рэкламнага роліка “Арыэль гель”).
Эфектыўнасць
выкарыстання гэтых відаў моўнай гульні
відавочная. Але трэба памятаць, што нярэдка
няўмелае ўжыванне гіпербалы прыводзіць
да парадаксальнасці ўсяго выразу. Такія
парадаксальныя гіпербалы выходзяць у
сваім перабольшанні за межы рэальнасці,
прапаноўваючы непраўдападобныя вобразы.
Неалагізмы
У рэкламе сёння назіраецца тэндэнцыя адмаўлення гатовых моўных формаў, правераных часам, і з'яўленне новых, пераасэнсаваных. Гэта абумоўлена жаданнем чалавека выказаць сваё бачанне, сваё разуменне, якое выражаецца ў стварэнні аказіяналізмаў (ад лацінскага слова – «выпадак»). Другая прычына (якая датычыцца менавіта нашай тэмы) заключаецца ў жаданні дасягнуць адной з асноўных мэт рэкламнага паведамлення - стварыць яркі вобраз. «Новыя словы адрозніваюцца ад звычайных найменняў свежасцю: у іх вобразная аснова не толькі лёгка праглядаецца, але і ўзмацняецца незвычайным злучэннем каранёў, суфіксаў, прыставак» [4, c. 156]. Безумоўна, тут улічваецца і псіхалагічны фактар. Паводле даследаванняў псіхолагаў, бесперапынны паўтор чаго-небудзь: прадметаў, гукаў, любое манатоннае асяроддзе выклікае ў чалавека дыскамфорт, жаданне змяніць сітуацыю. Натуральна, што людзі аддаюць перавагу адносна новаму.
Стварэнне новых слоў у рэкламным тэксце ідзе ў адпаведнасці з асноўнымі функцыямі словаўтварэння:
- намінатыўнай, калі мэта вытворнага слова - даць імя з'яве або асобе;
- канструктыўнай, звязанай з палягчэннем працэсу спараджэння выказвання, пры гэтым нярэдка з дапамогай аднаго слова перадаецца змест цэлай сінтаксічнай адзінкі;
- кампрэсіўнай, якая заключана ў скарачэнні намінатыўнай адзінкі;
- экспрэсіўнай, калі аказіяналізм набывае асаблівую выразнасць.
Даследчыкі вылучаюць некалькі мадэляў словаўтваральных гульняў:
Суфіксацыя - найбольш універсальны спосаб словаўтварэння, які дзейнічае ў розных сферах (у тым ліку і ў рэкламе).
Неабходна адзначыць, што ў рэкламных тэкстах сустракаецца як памяншальна-ласкальная суфіксацыя, так і павелічальная.
Прэфіксацыя як спосаб словаўтварэння ў чыстым выглядзе (без афіксацыі) сустракаецца рэдка, і ўсё ж можна вылучыць прыстаўкі, якія найбольш распаўсюджаны.
Гэта прыстаўка супер-, што, мабыць, звязана з сучаснай тэндэнцыяй да павышанай эмацыянальнасці і экспрэсіўнасці. Нядзіўна, што і ў рэкламных зваротах нярэдка фігуруюць: «суперцана», «суперякасць», «суперзніжкі». Прыклад: “Суперякасць па суперцане!” ( пральны парашок “Сарці”).
Нярэдка ў рэкламных тэкстах
сустракаюцца словы з
Адной з прыярытэтных
Словаскладанне ў рэкламным тэксце звычайна ідзе па такой схеме: ужо існуючае ў мове слова + слова – найменне рэкламуемага тавара.
У
сённяшняй рэкламе яны
Але ўсё ж лепш пазбягаць скарачэнняў і абрэвіятур, якія абцяжарваюць разуменне зместу. Шматлікія (асабліва прафесійныя) скарачэнні і абрэвіятуры не з'яўляюцца агульнаўжывальнымі і застаюцца незразумелымі большасці чытачоў.