Қытай империясының батыс провинциясы және Құлжа қаласы

                                                                                             

                                                                                           «М.Жалилов атындағы орта мектеп,   

                                                                                       мектепке дейінгі шағын орталығымен»

                                                                                        мемлекеттік мекемесінің 8^Ә- сынып

                                                                                        оқушысы Шаданова Ұлжанның Ұлы

                                                                                        Жеңістің 65 жылдығына орай «Жеңіс,

                                                                                        естегілер, отаншылдық » тақырыбына

                                                                                        жазған шығармасы

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                                                 Жетекшісі- С.Нұрбекова

                                                                                    Кетпен аулы

 

                    

                                           Жеңіс, естегілер, отаншылдық

           Жеңіс! Осынау сөз екінші дүниежүзілік соғыстың сұрапылын басынан өткерген халқымыздың жадында мықтап сақталары анық. Талай жауынгер Ұлы Жеңіс жолында опат болды.

          Қару ұстауға  жарайтын ерлер қатардан қалмай майданға аттанғанда, елде қалған қарт аталар мен әжелер, аналар мен балалар қару орнына еңбек құралын алды. Жауынгерлер қан майданда жаумен арпалысып жатқанда, тылдағы халық күндіз-түні тыным тапқан жоқ. Ойын баласы соқаның өгізін мінді. Жер жыртты, масақ терді. Аналар мен қыз-келіншектер киім тігіп, шұлық тоқып, майданға жіберді. Биыл Ұлы Жеңіске -65 жыл. Алпыс бес жыл бұрын жеңіс туын желбіреткен аталарымыз бен әжелеріміздің қатары сиреп барады. Олардың алдында бәріміз мәңгілік қарыздармыз. Фашизм  құлдығынан азат етілген қүллі әлем қарыздар. Ендеше Ұлы Жеңіс мерекесі қарсаңында барша ауылдастарымыздың атынан ардагер ата- әжелерді құттықтай отырып, «Мың тағзым, сіздерге!»- дегіміз келеді.

                              Аталарым қиындықты көп көрген,

                              Сүрінбеген талай қиын өткелден.

                              Жастық шағын соғыс оты ұрлаған,

                             Шайқаста да атой салған, сынбаған.

                            Сол жандардың аңыз болған ерлігін

                            Жиі еске алып, мақтан етем мен бүгін.

         Жеңіс! Бұл күн  майдангерлер мен тылда аянбай еңбек еткен азаматтар есінде мәңгі сақталмақ. Соғыста қираған қалалар мен ауылдар қалпына келтірілгенмен, соғыс салған жара әлі жазылған жоқ. Кез-келген отбасы альбомды алып қарасақ, сарғайған суреттерден өмірін қиған өрімдей жас аталарымыз бізге қарайды.

     Ұлы Отан соғысына аттанбаған ауылдан адам жоқ шығар, сірә. Сол азапты соғыста туған жерінің топырағы бұйырмай, жат жерді жастанғандар қаншама!

        Майданнан келген хаттар! Майданға кеткен хаттар! Бұл хаттар оқ пен от кешіп жүрген ер-азаматтың бойына күш- қуат беретін тұмардай болған.

  Қаймағы бұзылмаған қазақ аулы. Мамыржай бейбіт өмір. Шат-шадыман адамдар. Кенет...

«Соғыс басталды!»,- деген дауыс ауыл тұрғындарын селк еткізді. Аяқ астынан бейқам тірліктің астан- кестеңі шықты...

   Қан майдан, қанды соғыс,  қасіретті жылдар...

Бүгінгі бейбіт елде өсіп жетіліп, қанаты қатайған ақ  желең ұрпақ үшін ертегі-аңыз секілді.

         Отанды қорғауға қатысқандардың бәрі ерлік жасады. Әйтпесе басыннан- бақайшағына шейін қаруланған, дайындығы күшті басқаншыны жеңу мүмкін бе еді? Елге, жерге, Отанға деген патриотттық сезім әрбір жүректе маздап жанды. Оған біздің көп ұлтты кеңес одағы халқының ынтымақ-бірлігін қос. Тылдағы әйел, бала-шаға, үлкендердің ерен еңбегі де ерлікке пара-пар.

     Халқымыздың  қашанда асыға күтіп қуана  қарсы алатын Жеңіс күні де  таяп қалды. Алайда Ұлы Жеңіс бізге оңайлықпен келген жоқ.

      Біреудің жан- жары, біреудің әкесі, біреудің нағашысы, біреудің жиені кескілескен шайқастарда мерт болды. Қай отбасын болмасын ауыр қайғыға душар етті. Сол тұста жауынгер – ақын,  жазушы, халқымыздың сүйікті ұлы Баубек Бұлқышев ағамыз қан кешіп жүріп:

                               Жан тапсырды ол көз алдымызда,

                               Қанды қызу майданда

                               Жараланып жүрегінен

                               Жастай кетті арманда.

                             Жан тапсырды ол көз алдымызда,

                              Жағаласып жанымен

                             Жанын қиды Жеңіс үшін

                            Арпалысып ажалмен,-      

деп жазды.

         Баубек ағаның өзі де 25 жасында соғыста қайтыс болды.

«Біз жастығымызды сендердің бақыттарыңның жолына құрбан еттік.» Күресте тудық, сол  күресте өлеміз. Осының бәрі сендер үшін кейінгі ұрпақ?,- деп жүрек жарды сөзін қалдырып кетті.

                      Отаным еркелеймін өзге кімге,

                      Өзіңмен нені болса көрем бірге,

                     Қалайша қабырғама батпас менің,

                    Басыңа қатер бұлты төнген күнде,-  деп Ғали  Орманов ағамыз жырлағандай, Алматы медицина институтының студенті Мәншүк Мәметова :- « ағам да, апам да жоқ, сондықтан менің өзімді жіберуді өтінемін»,- деп өз еркімен майданға аттанды.  Шығыстың қос шынары Мәншүк Мәметова, Әлия Молдағұлова соғыста өшпес ерлік көрсетті.

      Соғыс жылдары Қазақстаннан 1 196164 адам қару асынып, майданға аттанды.Ал еңбек армиясына 7 мың адам жіберілді. Сонда барлығы 1 миллион 900 мыңдай адам Отан үшін сапқа тұрды.

      Соғыс кезінде Қазақстан жерінде 12 атқыштар дивизиясы мен 4 ұлттық атты әскер дивизиясы, 7 атқыштар бригадасы, әскер түрлерінің 50-ге жуық полктері мен батальондары құрылып, майданға аттанды.

       Қазақстаннан құрылған гвардиялық атқыштар дивизиясы жауынгерлерінің ерлігі Ұлы Отан соғысының тарихына алтын әріппен жазылды. Кеңес Одағының Батыры, белгілі жазушы Бауыржан Момышұлы былай деп жазды : «Біз – кеңес адамдарымыз, біздің жүрегіміз темір емес. Бірақ біздің кек отымыз қандай темірді болса да ерітіп, күйдіріп жібере алады...

Біздің үрейді жеңетін  ең күшті қаруымыз бар. Ол –Отанға  деген сүйіспеншілік.»

                    Бүгін мен

                   Тарих беттеріндегі

                      Азаттық өткеліндегі

                    Ойшыл даналарыма

                    Батыр бабаларыма

                   Басымды ием!

                   Бүгін мен

                    Асылды таныта білген,

                    Ұрпаққа дарыта білген

                     Ел бастар ағаларыма,

                    Қайыспас даналарыма,

                   Басымды ием!,-  деп жырламақпын.

        Бүгінгі күнде Қазақстан дүние жүзінде халқының құрамы көп ұлттан тұратын санаулы мемлекеттердің бірі.Біз « Менің Қазақстаным» деген сөзді мақтанышпен айтамыз.Бұл үрдіс еліміздің барлық аймағына тән.Айналасынан тек қана татулық іздеген ата-бабаның салты жаңаша жаңғырып,бізді кемел келешекке бастап барады.Бейбітшілік-балалардың күлкісі.Елімізден, жерімізден шаттық күлкісі ажырамаса екен деп, біз де,сен де баршамыз тілейік.

         Бізге ең  керегі-ынтымақ,ауызбіршілік,тыныштық. Бұлар салтанат құрған жерде игіліктердің бәрі де болады.

                   Отан деген-ұлы ана,

                   Отан деген- ғұлама                      

                    Мен ғана емес

                   Атам да

                   Перзент екен Отанға

         Мен,Отаным Қазақстан Республикасы  екенін мақтан тұтамын.Қазақта  «Отан үшін отқа түс, күймейсің»,-деген  мақал бар.Қандай ұлағатты мағынасы терең сөздер.

       Ендеше, Отанға деген махабббат қасиетті парызымыз екенін ешуақытта естен шығармайық.

 

 

                  Пікір:  Шығарма таза, сауатты  жазылған. Оқушы тақырыпты аша  білген.