Автор работы: Пользователь скрыл имя, 17 Февраля 2012 в 22:02, сочинение
Сен ана тіліңді, яғни өз тіліңді құрметтеп, сыйлап білуін керек. Мен және басқа адамдар да қаншама тілдерді білсе де, өз тілдерің ешқандай тілге айырбастай алмайды. Өйткені; ол оның өз ұлтының тілі. Яғни ол ата-бабадан қалған – мұра.
Ана тілі.
Сен ана тіліңді, яғни өз тіліңді құрметтеп, сыйлап білуін керек. Мен және басқа адамдар да қаншама тілдерді білсе де, өз тілдерің ешқандай тілге айырбастай алмайды. Өйткені; ол оның өз ұлтының тілі. Яғни ол ата-бабадан қалған – мұра.
Ана тілін білмеген адам өзін де, өзгені де сыйлай алмайды. Ана тілі – адамның ішкі дүниесі, рухани байлығы, өзіне тән болмысы. Адам өз тілінде ойлап, соны қорытып не күледі, не тұнжырайды, не жылайды. Тіл деген – адамның ойы, сана сезімі. Әр адам өз тілін құрметтеп, сол тілде сөйлеп, мән мағынасын жете түсінген адам ғана, өзге тілді де құрметтей алады. Өз тілінде сөйлеу әр адамның ары, халқы, жері, өткен ата-баба, келесі болашақ алдыңдағы парызы, қаттырақ айтсақ міндеті. Жастарымызға қарап ішін жылайды. Әр адамда намыс, қызғаныш, қызығушылық деген сезім болады. Неге ол өз тілінде сөйлейді? Мен неге өз тілімде сөйлемеймін? Не болмаса неге менің тілімде сөйлемейді деген ой тууы керек қой. Ана тілсіз болашақ жоқ десе де болады. Өз анасын атып өлтірген мәңгүрттей халге жетеміз. Сондықтан өзімізді қалай құрметтесек, тілімізді де солай құрметтей білейік.
Ата тілі демейді ғой,
Ана тілі дейді.
Ана тілін анамыздай құрметтеп қана қоймай, сол тілде сөйлеп, тілдесейік ағайын.
«Ана тілің – арың бұл,
Ұятың боп тұр бетте.
Өзге тілдің бәрін біл,
Өз тілінді құрметте.»