Бюджетпен есеп айырысу аудиті

Салық тексеруін  аяқтау

Салық тексеруі аяқталған соң салық қызметі  органының лауазымды адамы мыналарды:

1. салық тексеруінің жүргізілген  орнын, акті жасалған күнін;

2. тексерудің түрін;

3. салық қызметі  органының салық тексеруін жүргізген  лауазымды адамдардың қызметін, тегін, атын, әкесінің атын;

4. салық төлеушінің (салық агентінің) тегін, атын, әкесінің атын не толық атауын;

5. салық төлеушінің (салық агентінің) орналасқан  жерін, банктік деректемелерін, сондай – ақ тіркеу номерін;

6. салық төлеушінің (салық агентінің) салық есептілігі  мен бухгалтерлік есептілікті,  салықты және бюджетке төленетін  басқа да міндетті төлемдерді  төлеуге тексеру жүргізу жауапты  басшысы мен лауазымды адамдардың тегін, атын, әкесінің атын;

7. алдыңғы жүргізілген  тексеру мен бұрын анықталған  салық заңдарын бұзушылықтарды  жою жөнінде қолданылған шаралар  туралы мәліметтерді;

8. тексерілетін  салық кезеңін және тексеру  жүргізу үшін салық төлеуші  (салық агенті) табыс еткен құжаттар туралы жалпы мәліметтерді;

9. Қазақстан  Республикасының салық заңдарының  тиісті нормасына сілтеме жасай  отырып, салық бұзушылығының егжей  – тегжейлі жазылған сипаттамасын;

10. салық тексеруінің  нәтижелерін көрсете отырып, салық  тексеруінің актісін жасайды. Салық тексеруінің актісі салық төлеушіге тапсырылған күн салық тексеруі мерзімінің аяқталуы болып есептеледі.

Салық тексеруінің  аяқталуы бойынша салық заңдарының бұзылуы анықталмаған жағдайда, онда бұл туралы салық тексеруі актісіне тиісті белгі қойылады.

Салық тексеруі актісіне қажетті құжаттардың көшірмелері, салық қызметі органының лауазымды  адамы жүргізген есеп – қисаптар және салық тексеруі барысында алынған  басқа да материалдар қоса тіркеледі.

салық тексеруі актісі кем дегенде екі дана етіп жасалады және оған салық тексеруін жүргізген салық қызметі органының лауазымды адамдары қол қояды.

салық тексеруі актісі салық тексеруі актілері мен  хабарламаларын тіркейтін арнаулы  журналда тіркеледі, ол номерленуге, бау  өткізілуге және салық қызметі органының мөрімен куәландыруға тиіс.

салық тексеруі актісінің бір данасы салық төлеушіге (салық агентіне) тапсырылады. салық  төлеуші (салық агенті) салық тексеруі актісін алған кезде оны алғаны туралы белгі қоюға міндетті.

Салық тексеруі нәтижелері бойынша шешім

Салық тексеруі актісінде көрсетілген нәтижелер  негізінде салық тексеруін аяқтау бойынша салық қызметі органы салық төлеушіге (салық агентіне) жіберілетін салықтың және бюджетке төленетін басқа да міндетті төлемдердің  есептелген сомалары және өсімпұлдар туралы хабарлама шығарады.

Салықтың және бюджетке төленетін басқа да міндетті төлемдердің және өсімпұлдардың  есептелген сомалары туралы хабарламаны  және салық тексеруі актісін тіркеуді, осы баптың 5 – тармағында белгіленген  жағдайды қоспағанда, салық қызметі органы бір номермен жүзеге асырады.

Салықтың және бюджетке төленетін басқа да міндетті төлемдердің және өсімпұлдардың  есептелген сомалары туралы хабарламада  мынадай деректемелер мен мәліметтер:

1. хабарламаны  және салық тексеруі актісін  тіркеу күні мен номері;

2. салық төлеушінің, тегі, аты, әкесінің аты;

3. салық төлеушінің  тіркеу номері;

4. салықтың және  бюджетке төленетін басқа да  міндетті төлемдердің және өсімпұлдардың  есептелген сомасы;

5. төлеу туралы  талап және төлеу мерзімі;

6. тиісті салықтың және бюджетке төленетін басқа да міндетті төлемдердің және өсімпұлдардың деректемелері;

7. шағым жасау  мерзімі мен орны болуға тиіс;

Салықтың және бюджетке төленетін басқа да міндетті төлемдердің және өсімпұлдардың  есептелген сомалары туралы хабарламаны алған салық төлеуші, егер салық төлеуші салық тексеруі нәтижелеріне шағым жасамаса, онда хабарламада берілген мерзімде орындауға міндетті.

Егер салық  тексеруінің аяқталуы бойынша хабарлама  шығарылмайды.

Камералдық  бақылау – салық төлеушілер берген салық есептілігін және басқа да құжаттарды зерделеу мен талдау негізінде тікелей салық органы жүзеге асыратын бақылау.

Камералдық  бақылау тікелей салық органының  орналасқан жері бойынша жүзеге асырылады.

Салық органы салық  есептілігін қателіктер тапқан, салық  есептілігінде келтірілген мәліметтердің арасынан қайшылық табылған, сондай – ақ шағын бизнес субъектілері үшін көзделген щарттарды асыра пайдаланған кезде салық Кодексінің 31 – бабына сәйкес салық төлеушіге жіберілген қателіктерді өз бетінше жоюы үшін, сондай – ақ салық салудың жалпыға бірдей берілгеннен тәртібіне көшуі үшін хабарлама жіберіледі.

Салық төлеушілер моноторингі салық төлеушілердің  нақты салық салынатын базасын  анықтау жіне тауарлардың (жұмыстардың, қызмет көрсетулердің) өзіндік құнын  қалыптастырудың негізділігіне талдау жүргізу, қаржы, валюта заңдарын, қолдалынатын нарықтық бағаларды сақтау мақсатында салық төлеушілердің қаржы – шаруашылық қызметін байқау жүйесін қолдану жолымен жүзеге асырылады.

Электронды  мониторинг осы баптың бірінші тармағында белгіленген, электрондық, цифрлық қолтаңбамен расталып, электрондық құжат нысанында ақпарат беретін мониторинг түрі.

Салық төлеушілердің  мониторингі республикалық және аймақтық деңгейде жүзеге асырылады.

 

БУХГАЛТЕРСКОГО  И НАЛОГОВОГО УЧЕТА

 

В настоящее  время выделяют большое количество видов учета: и бухгалтерский, и налоговый, и управленческий, и производственный. Чтобы достичь каких-то положительных результатов деятельности, каждое предприятие должно обеспечить качественный сбор информации, который будет влиять на принятие управленческих решений, а значит, на эффективность функционирования экономического субъекта. Деятельность предприятия должна начинаться именно с правильной организации учета.

Руководство предприятия  должно решить, какие виды учета  необходимы для конкретного предприятия, каким образом можно совместить виды учета и др.

Таким образом  в первую очередь важно понять задачи и функции каждого из видов  учета.

Под бухгалтерским  учетом понимают упорядоченную систему  сбора, регистрации, обобщения информации в денежном выражении об имуществе, активах, обязательствах организации их движении путем сплошного, непрерывного, документального учета всех операций. Бухгалтерский учет обязателен для всех организаций, находящихся на территории Российской Федерации, филиалов, представительств иностранных организаций.

Согласно Положению  по ведению бухгалтерского учета  и бухгалтерской отчетности в  Российской Федерации, основными задачами бухгалтерского учета являются:

1) формирование  полной и достоверной информации  о деятельности предприятия, его имущественном положении, предоставляемой внутренним пользователям бухгалтерской отчетности (руководству, учредителям, собственникам), а также внешним пользователям бухгалтерской отчетности (инвесторам, кредиторам);

2) обеспечение информацией, которая необходима как внешним, так и внутренним пользователям для контроля за соблюдением законодательства РФ при осуществлении своей хозяйственной деятельности;

3) предотвращение  отрицательных результатов хозяйственной  деятельности организации и выявление внутрихозяйственных резервов обеспечения финансовой устойчивости.

Согласно ст. 313 Налогового кодекса РФ, под налоговым  учетом понимают систему обобщения  информации для определенной налоговой  базы по налогу на основе данных первичных  документов, которые сгруппированы в соответствии с порядком, предусмотренным Налоговым кодексом. По-другому можно сказать, что налоговый учет ведется для получения информации о доходах, расходах, активах, обязательствах в целях налогообложения.

В налоговом  учете задачи несколько отличаются от задач бухгалтерского учета:

1) обеспечение  формирования полной и достоверной  информации о доходах и расходах, активах и обязательствах в  целях налогообложения;

2) обеспечение  последовательности применения  правил бухгалтерского учета для налогового учета;

3) обеспечение  информацией внутренних и внешних  пользователей налоговой отчетности  для контроля за полнотой и  правильностью исчисления налогов;

4) контроль за  ведением налогового учета в  организации.

Вообще, налоговый  и бухгалтерский учеты - это отличающиеся друг от друга учетные системы. Налогоплательщик должен разработать принципы ведения бухгалтерского и налогового учета. Будут они совпадать или нет, решать самому налогоплательщику.

Одно из важных отличий бухгалтерского и налогового учета заключается в следующем: в бухгалтерском учете обобщаются все хозяйственные операции, в налоговом же учете происходит обобщение операций, связанных только с доходами и расходами.

Налоговый учет может вестись одновременно с  бухгалтерским учетом, поскольку для обоих видов учета существует единая информационная база, общие первичные документы, необходимые для отражения хозяйственных операций. В то же время налоговый учет может опираться на небухгалтерскую информацию, а значит, возможно, ведение раздельного учета, которое позволит отразить все особенности и расхождения, возникающие при организации учета тех или иных хозяйственных операций. Под небухгалтерской информацией понимают информацию, получаемую путем преобразования бухгалтерских данных. Это можно сделать с помощью специальных расчетов.

Согласно законодательству РФ, каждая организация должна разработать  учетную политику. При раздельном учете налогоплательщик будет формировать  учетную политику для целей налогообложения  и учетную политику для целей бухгалтерского учета.

Отличительной чертой налогового учета является то, что организация может самостоятельно выбрать вариант налогового учета  тех или иных хозяйственных операций. То есть, несмотря на то что налоговый  учет, так же как и бухгалтерский, регулируется рядом нормативных и законодательных актов, у каждой организации могут быть свои цели и задачи, а значит, и свои подходы к оптимизации налогообложения. Эти подходы как раз и должны быть отражены в учетной политике для целей налогообложения. Получается, что при организации налогового учета налогоплательщик имеет больше вариантов выбора, чем при организации бухгалтерского учета, варианты ведения которого строго определены законодательством РФ.

Так, например, законодательство четко не раскрывает, что должно содержаться в учетной политике для целей налогообложения. Следовательно, организация сама решает, что отразить, а что нет в своей учетной политике.

В отличие от бухгалтерского учета в налоговом учете нет  четко определенных правил и стандартов, с помощью которых организация может вести учет. В соответствии с Налоговым кодексом Российской Федерации организация имеет право самостоятельно выбирать формы и способы ведения налогового учета.

В бухгалтерском учете  все необходимые документы следует  составлять на бланках установленной формы с обязательным заполнением всех реквизитов.

Хозяйственные операции оформляются  бухгалтерскими документами в той  последовательности, в которой они  совершаются. Именно таким образом  можно обеспечить сплошной и непрерывный учет всех объектов. Ответственность за своевременное и качественное заполнение документов, достоверность содержащихся в них сведений несут лица, подписавшие эти документы. Бухгалтерские первичные документы можно принять к учету только в том случае, если они составлены по форме, утвержденной законодательными и нормативными актами. Это еще одно из отличий бухгалтерского и налогового учета. Унифицированные формы бухгалтерских документов применяют без внесения каких-либо изменений.

В соответствии с Налоговым кодексом РФ в налоговом учете в качестве регистров учета могут применяться оборотно-сальдовая ведомость и карточка счета.

Бухгалтер организации может  самостоятельно разрабатывать дополнительные регистры для определения налоговой  базы.

Каждая организация должна в соответствии со ст. 315 Налогового кодекса РФ составлять за отчетный период расчет налоговый базы, в котором бухгалтер организации должен отразить следующую информацию:

1) сумма доходов от  реализации, полученных в отчетном  периоде;

2) сумма расходов, уменьшающих доходы от реализации;

3) прибыли (убытки) от реализации;

4) сумма внереализационных  доходов;

5) сумма внереализационных  расходов;

6) прибыль (убыток) от внереализационных  операций;

7) сумма налоговой базы  за отчетный период.

На основании этих данных бухгалтер организации заполняет налоговые декларации за отчетный период.

 

 

и т.д....