Адам генетикасы

Адам генетикасы 

 Адам генетикасының  ерекшеліктері. Генетика ғылымы  қарастыратын тұқым қуалаушылық  пен  өзгергіштіктің барлық  заңдылықтары адамға да тән  болып есептеледі. Себебі ол да  тіршіліктің бір түріне (Homo Sapіens) жатады. Тұқым қуалаушылығы мен  өзгергіштігі жағынан адамның басқа жануарлардан айтарлықтай өзгешелігі жоқ. Бәрінде де тұқым қуалайтын қасиет ұрпақтан-ұрпаққа хромосома құрамында болатын гендер арқылы беріліп отырады. Адамның жануарлардан айырмашылығы оның саналылығы мен екінші сигналдық жүйесінің (системасының) болатындығында, соған байланысты оның сыртқы ортаға бейімделу мүмкіндігі де мол болып келеді. 

 Жалпы адамзат  қоғамда өмір сүретіндіктен оның  эволюциялық дамуында әлеуметтік  факторлардың да рөлі бар. Бірақ,  біз тек биологиялық жағын  қарастырамыз. 

 Адамның генетикалық  объект ретіндегі ерекшелігі  — оның генетикасын зерттеуді  қиындататын көптеген қайшылықтар  бар. Олар: жыныстық жағынан кеш-пісіп  жетілетіндігі; әр отбасынан тарайтын  ұрпақ санының аздығы; барлық  ұрпақтың тіршілік ортасын теңестірудің мүмкін еместігі, хромосома санының көп болатындығы, адамға тәжірибе жасауға болмайтындығы және басты бір қайшылық — адамның кейбір тұқым қуалайтын қасиеттерінің мысалы, қабілеті мен мінез-құлқының дамып қалыптасуына кедергі келтіретін ұлтшылдық, нәсілшілдік сияқты әлеуметтік теңсіздіктің болатындығы. 

 Осы аталған  қиыншылықтарға қарамастан, кейінгі  кездерде адам генетикасы жедел  қарқынмен дамуда. Ең соңғы жаңалықтардың  бірі — ХХІ ғасырдың басында  адамның генетикалық кодының  шешілуі. 

 Адамның тұқым қуалаушылығын зерттеу әдістері. Адамның генетикасын зерттеудегі кездесетін қиыншылықтар туралы жоғарыда айтылды. Соған қарамастан, оның тұқым қуалаушылығын зерттеуге мүмкіндік беретін әдістер бар. Олар: генеологиялық, цитогенетикалық, егіздік, онтогенетикалық, популяциялық және биохимиялық әдістер. 

 Генеологиялық  әдіс. Бұл әдістің негізінде адамда  болатын түрлі белгілер мен  қасиеттердің немесе аурулардың  тұқым қуалауын оның шыққан  тегіне қарай зерттеу жатады. Ол үшін зерттелетін мәселе  бойынша әкесі және шешесі жағынан бірнеше буын бойы мәліметтер жинақталып, соның негізінде шежірелік сызбанұсқа жасалады. Кейбір белгілер мен қасиеттер кез келген ұрпаққа беріле алады, яғни доминанттылық жолмен тұқым қуалап, HYPERLINK "file:///C:\\Documents%20and%20Settings\\Сenator\\Мои%20докуме нты\\Новая%20папка\\html\\Gregor_Mendel.htm" \t "_blank" Мендель заңдарына бағынады. Мұндай жолмен тұқым қуалайтын белгілерге  полидактилия (саусақтардың артық болуы), беттің секпілі, катаракта, шаштың қаралығы және т.б. жатады. Генеологиялық әдіспен адамның кейбір қабілеттерінің мысалы, музыкаға, шешен сөйлеуге, математикаға бейімділігі және т.б. тұқым қуалайтындығы анықталған. Ондай қасиеттер ұрпақтан-ұрпаққа беріледі. Айталық музыкаға қабілеттілік әйгілі Бахтардың әулетінде болған. Мұндай мысалдарды өзіміздің қазақ дарындыларынан да келтіруге болады. Ұлы Абайдың әкесі  Құнанбай әулетінен тараған ұрпақтардың ішінде ақындар, сазгерлер, шешен сөйлейтіндер көп болған. Олар: баласы, қазақтың жазба әдебиетінің негізін салушы — Абай (Ибраһим); немерелері — Шәкерім, Әбдірахман, Мағауия, Ақылбай және т.б. 

 Генеологиялық  әдіспен көптеген аурулардың  тұқым қуалайтындығы анықталған. Соның бірі — гемофилия. Осы  ауру бойынша ағылшын королевасы  Виктория әулетінің шежірелік  сызбанұсқасы жасалған. 

 Сонда Виктория  мен оның зайыбы мұндай аурумен  ауырмаған. Олардың арғы тегінде  де ешкім гемофилиядан зардап  шекпеген. Бірақ Викторияның ата-анасының  біреуінің жыныс клеткасында мутация пайда болған болу керек. Соған байланысты королева Виктория гемофилияның генін тасымалдаушы болып, өзінің көптеген ұрпақтарына таратқан. Сөйтіп, Викториядан мутантты гені бар Х хромосоманы алған барлық ер жынысты ұрпақ гемофилиямен ауырған. 

 хромосомалық  өзгерістерді байқауға мүмкіндік  туғызады. Мұндай өзгерістер түрлі  аурулардың тууына себепкер болады. Сондықтан цитогенетикалық әдісті медицинада диагностикалық мақсатта қолданады. 

 Егіздік әдіс. Егіз болып туу адам баласында  жиі кездесетін құбылыс. Олардың екі түрі болады: бір жұмыртқалық және әр жұмыртқалық. Бір жұмыртқалық егіздер дегеніміз — бір жұмыртқа клеткасының бір спермато-зоидпен ұрықтануынан екі зиготаның дамуы. Мұндай егіздер бір-біріне айнымастай ұқсас болады, себебі, олардың генотипі бір. 

 Ал әр жұмыртқа  клеткаларының әр түрлі сперматозоидтармен  бір мезгілде ұрықтануынан дамыған  егіздер бір-біріне онша ұқсамауы  мүмкін. Себебі әр түрлі жұмыртқа  клеткалары мен сперматозоидтардағы  гендердің үйлесімі түрліше болып  келеді. Осының ішінде бір жұмыртқалық егіздер аса маңызды жалпы  биологиялық проблеманы, атап айтқанда, белгі-қасиеттердің дамып қалыптасуы үшін тұқым қуалаушылық пен сыртқы ортаның әсерін зерттеуде ыңғайлы материал болып табылады. Мысалы, адамның бойындағы туа біткен қабілетті дамытып, қалыптастыру үшін оқу мен тәрбиенің қандай маңызы бар екендігі анықталады. 

 Сонымен қатар,  егіздік әдіс адамның кейбір  тұқым қуалайтын ауруларға (шизофрения, эпилепсия, гемофилия және т.б.) бейімділігін алдын ала анықтауға  көмектеседі. 

 Онтогенетикалық әдіс. Бұл әдіспен адамның онтогенезі (жеке дамуы) барысында тұқым қуалайтын өзгерістердің бар-жоғы анықталады. Кейбір тұқым қуалайтын ауруларды соған жауапты рецессивті гендерден тұратын гомозиготалы организмнен ғана емес, аз да болса гетерозиготалылардан да байқауға болады. Мысалы, шизофрения ауруын рецессивті ген анықтайды, және ол ауру адам ата-анасының екеуінен де сондай генді алса, яғни рецессивті гомозигота (аа) болса ғана білінеді. Ал, гетерозиготалы (Аа) болса, ол адам ауру болмауға тиіс. Бірақ, кейде онтогенез барысында ондай адам бір қайғылы жағдайға ұшырап, стресс болса ол аурудың шығуы мүмкін. 

 Сонымен,  онтогенетикалық әдістің маңызы  — онтогенез барысында белгілі  бір ауруды тасымалдайтын рецессивті  гендерді анықтау арқылы болашақ  ұрпақты ауыр зардаптардан алдын ала сақтандыру. 

 Популяциялық  әдіс. Бұл әдіспен түрлі тұқым  қуалайтын өзгерістердің адам  популяциясына таралу жиілігі  зерттеледі. Адамның әр түрлі  популяцияларында тұқым қуалайтын  генотиптік өзгерістердің таралуы  түрлі мөлшерде болады. Мысалы, Мариан және Гуам аралдарындағы жергілікті тұрғындардың жұлын клеткасының склерозы ауруынан қаза болуы басқа елдермен салыстырғанда 100 есе көп. Сол сияқты Швейцарияда Роне өзенінің жағалауында орналасқан бір ауылдың 2000 тұрғынының ішінде 50 адам саңырау-мылқау, 200 адам саңырау болып шыққан. Себебі, көші-қонның болмауынан жекелеген отбасылар мен туыстар көп таралып көбейе алмайды. Сондықтан кейбір тұқым қуалайтын ауруларды тасымалдайтын ген мөлшері артып кетеді. 

 Биохимиялық  әдіс. Бұл әдіс адам генетикасын зерттеуде соңғы кездері кеңінен қолданылып жүр. Жалпы адамда болатын түрлі тұқым қуалайтын өзгерістер клеткадағы зат алмасудың бұзылуына тікелей байланысты. Олар сол клетканың құрамына кіретін белоктар, нуклеин қышқылдары, көмірсулар, майлар, липидтер және т.б. екенін бұрынғы өткен сабақтардан білесіңдер. Айталық, ДНҚ молекуласында өзгеріс болса, онда ген өзгерді деген сөз. Себебі, геннің өзі сол ДНҚ-дан тұрады. Ал ондай өзгеріс тұқым қуалайды. Биохимиялық әдістің үлкен практикалық та маңызы бар. Мысалы, ДНҚ-ға талдау жасау арқылы баланың ата-анасын дәл анықтап табуға болады. Бұл әдіс қазір археологиялық зерттеулерде де қолданылып жүр. Соңғы кезде Шығыс Қазақстандағы Алтай тауынан табылған “Алтын Адамның” кейбір ұлпалары мәңгі мұздың астында жатқандықтан сақталған. Солардың құрамындағы ДНҚ-ны алып біздің (қазақтың) ДНҚ-мызбен салыстырып зерттегенде олар ұқсас болып шыққан. Бұл біздің арғы тегіміз сақтар, ғұндар екендігін дәлелдеп отыр. 

 Қорыта айтқанда, қазір адам генетикасын зерттеуде  жоғарыда көрсетілгендей әр түрлі әдістер қолданылуда. Соған байланысты адамның генетикалық тұрғыдан толық зерттелген объектілер қатарына қосылатыны сөзсіз. 

 2. Адамның тұқым қуалаушылығын зерттеуде бірнеше әдістер қолданылады: генеалогиялық, цитогенетикалық, егіздік, популяциялық, онтогенетикалық және биохимиялық әдістер.